
Het was september!
Maand van laatste restjes zomer. En ook de maand van jarig zijn – 32 rondjes om de zon.
Er was yoga op het strand van Schier, een heel warm weekend lang. Yoga bij zonsopkomst, yoga bij zonsondergang. Zwemmen in een windstille zee, een stiltewandeling op zondag. Door de duinen fietsen met een yogamat vol zand onder de snelbinders van onze gehuurde fietsen. Zand in mijn haar, zand in het huisje, zand in het eten, zand overal.
Ik liet mijn creatieve remmen los en blauwdrukte tot ik een ons woog. Ik leerde mezelf papiersnijden en haalde spullen in huis om linosnedes te maken. Blijkbaar was het tijd voor nieuwe vormen. Mijn laptop begint zich voorzichtig te vullen met nieuwe beelden.
We waren tien (!) jaar getrouwd en aten pannenkoeken om het te vieren. Bijzonder hoe je kunt veranderen in tien jaar en toch ook precies hetzelfde blijft.
Ik leende boeken in de bieb en kocht er per ongeluk ook een paar. Mijn boekenhonger is soms groter dan de tijd die ik maak om te lezen, maar ik wist er toch twee uit te lezen.
September stroomde soms bijna over, met elk weekend de hort op en doordeweeks een creatief proces met weinig houvast. Al aan het begin van de maand besloot ik daarom om instagram even van mijn lijstje te schrappen. Het was precies goed en wat ik nodig had.
Ik hoorde iemand zeggen: “In september lijkt het erop dat alles er al is, maar dat heel weinig op zijn plaats staat. De vormen zijn er, maar het past nog niet.” En zo ervoer ik het ook. Een maand vol losse eindjes. Rommelig en vol schatten.
lees verder →