November was de maand van…

1 december, 2019

Pfoe. November, je was me er eentje! Soms is het eigenlijk wel fijn dat je van tevoren niet weet wat een maand gaat brengen, want dan was de moed me aan het begin van de maand waarschijnlijk al in de schoenen gezonken. Maar hé, we zijn er nog, en het is oké. De maand ging dus niet helemaal vanzelf, maar gelukkig waren er ook zeker een paar fijne dingen (neem nou die kleuren in de collage hieronder! Om maar iets te noemen :)) Zal ik gewoon over allebei vertellen, zowel het mooie als het moeilijke?

November was de maand van…

lees verder →

Goed zo.

30 oktober, 2019

Ik zit hier. Op een mooie rotan stoel met een zacht schapenkleedje. De zon schijnt op mijn boekje. Bladeren buiten maken bewegende schaduwen op de houten vloer. De vloer kraakt als je erop loopt, een leuk geluid vind ik dat (al schrik ik er soms even van). De vriendin waarmee ik dit weekend doorbreng ligt op de bank, soms hoor ik tikjes en klikjes van haar laptop. De wind waait buiten, het is een zomerse herfstdag met een stevige maar vriendelijke bries. Een herfstbries.

Het was fijn om buiten te zijn, met mijn gele trui en de sjaal van Floris. Een jas was niet nodig.

Maar nu, binnen, vind ik het misschien nog wel fijner. Na al dat gepraat en gepraat en gepraat – goede gesprekken – is het nu even stil. We doen allebei iets voor onszelf, maar in elkaars gezelschap. Misschien is dit wel hoe ik het het liefste heb. Rust, ruimte, stilte, vrijheid, maar toch samen.

Ik twijfel of ik een muziekje aan zal zetten,

maar misschien is het al goed zo.

Tijdloos

23 oktober, 2019

Soms, nee niet altijd
maar af en toe, zo nu en dan 
ben ik hem kwijt
De tijd

Weet ik niet meer of het morgen is
of ‘s avonds al na acht
maakt het eigenlijk niet meer uit
midden op de dag, of nacht

Hoeveel er is verstreken
of het traag ging of heel vlug
Ik ben ergens blijven steken
draai de uren langzaam terug

lees verder →

Zomaar een zondagmiddag.

20 oktober, 2019

D o e  het vandaag lekker rustig aan, want dat mag op zondag.
V o e l  me een beetje slaperig.
G a  straks een herfstige wandeling maken. Met de thermoskan en de camera en mijn winterjas.
L u i s t e r  naar de muziek van Lavalu. Wat een mooie mix van zang en semi-klassieke piano.
D r i n k  nog maar een kopje koffie.
S p e e l  soms met letters en woorden en zinnen, en geniet altijd zo van het moment dat ze precies op hun plek vallen.
B e n  blij met mijn nieuwe trui.
V i e r  de herfst. Zoveel mooie kleuren overal!
G e n i e t  van nieuwe kleuren ecoline, zoals sand yellow en reddish brown.
Z i t  best wel goed in mijn vel.
W e r k  deze week hard aan nieuwe kaarten, ze gaan bijna naar de drukker.
D e n k  terug aan gisteren, toen ik mijn nieuwste familielid op schoot had. Zo mooi en lief.
H e b  ineens weer inspiratie in overvloed. Wat een geluk :-)
Z i e  overal paddestoelen!
V e r h e u g  me op komende woensdag, als ik voor het eerst ukeleleles (hihi leuk woord) heb.
P r o b e e r  die fijne werkflow van de laatste weken nog even vast te houden.
L e e s  – of eigenlijk las – het boek De sjamaan en ik van Willemijn Dicke en het is werkelijk prachtig. Toen het terug moest naar de bibliotheek kocht ik gauw een exemplaar voor mezelf, zodat ik het laatste hoofdstuk af en toe even kan herlezen. Luchtig en intiem en diep en mooi en inspirerend en grappig en hoopvol.
T e k e n  heel veel sterren. Want ja, bijna Kerst :-)
V i n d  dit zo’n prachtig gedicht.

Vertrouwen op het onbekende – deel 2

8 oktober, 2019

Afgelopen mei schreef ik twee stukjes over vertrouwen op het onbekende. Gewoon voor mezelf, om mijn gedachten een beetje te ordenen. Het voelde nog iets te persoonlijk om het meteen met anderen te delen. Inmiddels zijn we een paar maanden verder, en nu is die ruimte er wel. Dus in de vorige post vind je het eerste deel, en hieronder het tweede.

Eerder deze week schreef ik over niet weten en toch vertrouwen. Over het loslaten van vastomlijnde verwachtingen. Er volgden nog meer gedachten daarover, dus tijd voor deel twee.

Want eigenlijk hoop ik dat dat niet alleen geldt voor de dingen die met geloven te maken hebben, maar voor alles. Mijn hele houding. Hoe ik mensen benader. Hoe ik situaties benader. Met misschien van tevoren ideeën over hoe het zou kunnen zijn, zou kunnen gaan, over hoe mensen zijn. Maar niet te vastomlijnd.

lees verder →

Vertrouwen op het onbekende – deel 1

8 oktober, 2019

Afgelopen mei schreef ik twee stukjes over vertrouwen op het onbekende. Gewoon voor mezelf, om mijn gedachten een beetje te ordenen. Het voelde nog iets te persoonlijk om het meteen met anderen te delen. Inmiddels zijn we een paar maanden verder, en nu is die ruimte er wel. Dus hieronder het eerste deel, en straks het tweede.

Soms heb ik van tevoren al precies uitgedacht wat ik hier ga typen. Vandaag niet. Er waren gewoon wat losse uitspraken en gedachten die de laatste dagen op mijn pad kwamen, en vanochtend besefte ik dat ze bij elkaar hoorden. Een soort kettinkje van gedachten waar af en toe weer wat bij werd geregen.

Het eerste was iets wat Lisa Gungor deelde op instagram. Lisa en haar man Michael vormden samen de band Gungor en deze week was hun allerlaatste concert. Lisa schreef onder de foto: “We started Gungor as two kids who thought we knew so much, now a decade later, we know much less and our hearts are so open.” En dat trof me.

“We dachten dat we zo veel wisten en nu, tien jaar later,
weten we zo veel minder. En zijn onze harten zo open.”

lees verder →
1 2 3 4 … 57
Translate »