Hoi lieve mensen. Het was me het maandje wel. Als ik eraan terugdenk voelt het alsof er drie maanden zijn verstreken, zoveel was er en gebeurde er. Fijne, mooie, goede dingen, en ook minder fijne dingen. Lees maar mee.
April was de maand van…
o Blij worden van hoe alles groeit en bloeit.
Ja, de natuur ging op volle kracht de laatste maand :-) Ik genoot ervan dat alles steeds groener werd, hoe de bloemen elkaar afwisselden en hoe sommige bomen uitbundig wit of roze bloeiden. Ik heb mijn ogen uitgekeken en nam af en toe mijn analoge camera mee om de lente vast te leggen (en als die nog thuis was gebruikte ik mijn telefoon). Zo mooi allemaal.
o Afscheid nemen van ons konijn.
En precies in het weekend dat de boom in onze tuin begon te bloeien, ging ons konijn dood. Och och, Fritsie. Het was een eigenwijze lieverd die de afgelopen zes jaar door onze woonkamer hupste. (Hij had vroeger zelfs een eigen categorie hier op mijn blog, en op mijn instagram staan ook veel lieve filmpjes.) Maar hij was al tijden ziek en sinds een paar weken wisten we dat we eigenlijk niks meer voor hem konden doen. Behalve goed voor hem zorgen en van hem genieten. Dus dat hebben we gedaan.
We hebben hem uiteindelijk een plekje naast/onder onze boom gegeven, op de een of andere manier vond ik dat troostend. Dood en leven zo dicht naast elkaar. En verder koesteren we alle fijne en grappige en rebelse herinneringen die we aan die kleine schepseltje hebben, want dat zijn er veel.
o Onrust en daadkracht in mijn werk.
Wat mijn werk betreft was het de afgelopen maand een beetje zoeken. Ik had genoeg te doen, maar ik bleef een beetje hangen in een passieve ik-heb-geen-zinmodus. Dat door de lockdown alle dagen op elkaar begonnen te lijken hielp ook niet echt. ;-) Maar uiteindelijk werd het beter.
Ik schreef om te ontdekken waarom ik de zin even niet kon vinden, en wat ik daaraan zou kunnen doen. En ik kreeg weer helder waarom ik doe wat ik doe, ook als dat soms even een beetje wringt of als mijn planning wat uit balans is. (Dat is het dus met eigen baas zijn hè: je kunt niemand anders de schuld geven als je werk niet naar je zin is. Die onrust doet altijd meteen een beroep op jezelf, je bent de enige die er iets aan zou kunnen veranderen. Aan de ene kant vind ik dat fijn, maar als ik dan niet meteen duidelijk weet wát ik precies anders zou willen, dan vind ik dat best ingewikkeld.)
Hoe dan ook. Ik schreef mezelf door de onrust heen en dat gaf lucht. En uiteindelijk kwam daarmee ook weer lekker wat nieuwe daadkracht los, en werkte ik de tweede helft van de maand eigenlijk heel gefocust aan alle lopende opdrachten.
o Huis en tuin improvement.
Daarnaast pakten we in huis en tuin wat dingen aan. Ik rommelde lekker vaak buiten rond om onkruid te wieden, we ruimden de schuur op (want wat moet je met drie konijnenhokken als je geen konijn meer hebt?) en we hakten knopen door over nieuwe kozijnen. Ik merk dat ik het fijn vind om zo met ons huis bezig te zijn. We zijn nog altijd niet de grootste aanpakkers wat dat soort dingen betreft, maar de laatste tijd zetten we elk weekend wel een stapje en dat voelt goed.
o Me aanmelden voor iets nieuws.
In het vorige maandoverzichtje vertelde ik er al iets over: er was een deeltijdopleiding mijn blikveld binnengekomen en ik speelde met het idee om me daarvoor aan te melden. Het is een traject van drie jaar dat gericht is op persoonlijke ontwikkeling en flink de diepte ingaat, dus ik wilde niet over één nacht ijs gaan. Na elke keer een klein stapje te zetten en dat even te laten bezinken, had ik uiteindelijk een intakegesprek. Dat was heel fijn en smaakte zeker naar meer. Dus uiteindelijk schreef ik me definitief in, en omdat het pas in oktober begint, geniet ik nu vooral nog even van de voorpret. :-)
En dan was er ook nog een weekendje Zeeland, een heerlijke zwemtrip op Koningsdag (inclusief tompoucepicknick) en wat al niet meer. Ja, het was een volle maand.
En morgen begint mei. Als ik terugkijk op april, denk ik vooral: pfoe! Tijd voor iets meer rust, ruimte en orde. Misschien wel vooral in mezelf. Bij mij betekent dat: één ding tegelijk doen, duidelijke keuzes maken en dan daarvoor durven gaan, in plaats van alle lijntjes tegelijk openhouden. En een beetje mild zijn als dat niet lukt. En als ik dan nog een wens voor mezelf op papier zou zetten, zou dat dit zijn: geniet er maar een beetje van. Gewoon, van alles. Ook als het niet perfect lijkt.
En laat ik daar dan mee afsluiten, want ik wens jou hetzelfde. Maak er een fijne maand van en zie maar of je een beetje kunt genieten van alles wat er gewoon al is. Ook als het een beetje rommelig en imperfect is. Mag gewoon :-)
PS En hier nog het lievelingsliedje van de afgelopen maand. Deze van Oh Wonder. Zo’n fijne band vind ik dat, en vooral hun akoestische liedjes zijn hier favoriet. Luister maar.
He wat naar van Frits, sterkte. Ik zie hem nog rondhuppelen op je Instagram.
Maar wat hebben jullie hem een mooi plekje gegeven.
Mijn maand eindigde een beetje onwerkelijk en ik is het nog niet echt geland. Vanochtend heb ik mijn vierkantemetermoestijn in elkaar gezet en nu zit ik lekker op het balkon met mijn boek. Fijne nieuwe maand!
Ah dankjewel! Wat fijn van je balkon en de moestuin! (En omdat je per ongeluk moestijn had getypt, dacht ik even aan een vierkantemeterwoestijn – dat levert ook leuke associaties op :-)) En je onwerkelijke einde van de maand… ik hoop natuurlijk dat het op een positieve manier onwerkelijk was! En zo niet, dan wens ik je sterkte. Lekker laten landen :-) X
Ah, wat naar dat Frits is overleden! Het zit er natuurlijk altijd aan te komen, maar je kijkt er nooit naar uit. Ik hoop dat jullie al een beetje gewend zijn aan de leegte. En gefeliciteerd met het inschrijven voor een nieuwe opleiding, zo spannend en leuk!
Dankjewel! Ja, inmiddels zijn we best wel weer gewend aan het huis met z’n tweetjes :) En yes, fijne nieuwe stap, die opleiding, thanks!