En zo raasde ook augustus voorbij. Een maand waarin er veel open lag en die soms een beetje als een speeltuin voelde: geen gebaande paden, er hoefde weinig en we deden veel. Nieuwe inspiratie en veel leven in de brouwerij, en toch was het ook een maand waarin de diepte en scherpte van het leven nooit ver weg voelde.
De maand begon met een paar dagen in het zuiden van het land. Onze ‘voorvakantie’, zoals we het zelf noemden. We logeerden in Zeeland, Breda en Nijmegen. Het was leuk en ook een beetje rommelig, want we bleven overal maar kort en ik was vergeten dat het altijd even duurt voor ik gesetteld ben.
Nijmegen voelde – zoals altijd – als thuiskomen. Behalve die dag dat we naar museumpark Orientalis gingen, want daar was ik nog nooit geweest. Ik twijfelde of ik het leuk zou vinden, dus hield mijn verwachtingen laag. Maar misschien genoot ik juist daarom tot in mijn tenen. Ik besloot alles op de foto te zetten wat me visueel aansprak (mooie texturen, patronen, lichtval, rake zinnen, muurtekeningen, dat soort dingen) en eerlijk is eerlijk: ik geloof dat ik dan op m’n best ben. Mijn ogen en hart wijdopen en niet te stoppen.
Na de minivakantie waren we een week thuis. Ik had vrij, maar werkte per ongeluk toch bijna elke dag een beetje. Juist als het eigenlijk niet hoeft vind ik dat soms ineens heel fijn.
Daarna stapten we in de auto en reden we naar Denemarken. Kopenhagen was voor de vijfde keer een goede keus. Het appartement waar we verbleven was rijkelijk ingericht met mooie meubels, boeken, keramiek, scandinavisch design, planten, posters en koffieattributen en dat maakte me 1) heel gelukkig, en 2) lichtelijk overprikkeld. Ha. Na zes warme stad- en stranddagen verkasten we naar een rustigere plek, een eindje verderop in Denemarken. Een oud rood huis met een gigantische tuin. Verder was de vakantie een beetje zoals het leven: als je denkt dat het perfect gaat zijn valt het flink tegen, maar zodra je dat idee loslaat, vallen de perfecte momenten je vanzelf toe.
Bij thuiskomst rolde ik al gauw weer rustig mijn werk in en dat voelde precies goed. Ik startte met twee nieuwe opdrachten en er borrelden wat ideeën over nieuwe kaarten en posters. En ik bereidde een expo voor! De hele maand september hangt mijn werk aan de muren van Mahalo, een vegan lunchzaak/koffietentje in Groningen. Ik spendeerde er een ochtend om alles op te hangen en nu ben ik blij. Mijn prints en Mahalo combineren heel fijn met elkaar, dus ik raad je van harte aan om er eens koffie te gaan drinken (en lavendelcake te eten, want beter wordt het leven niet).
Een zin die deze maand vaak in mijn gedachten zat, was deze: Alles bestaat naast elkaar. Dat gold op vakantie, wanneer ik overprikkeld en geïnspireerd tegelijk kon zijn. Maar ook in de weken daarna. Terwijl ik (na)genoot van al het fijns en ik de expo voorbereidde, stapelden de schrijnende nieuwsberichten zich op. Vooral het nieuws over de vluchtelingen raakte me. Al die mensen waarvoor zogenaamd geen plek is in dit land dat zogenaamd van ons is. De manier waarop mensen die op hun kwetsbaarst zijn afgewezen worden… dat maakt me boos en verdrietig en hield en houdt me bezig. In dezelfde week gebeurde er ook iets zorgelijks in mijn familie en ach, zo was de werkelijkheid bij vlagen best rauw. Tegelijkertijd opende het mijn ogen voor de dingen die ik wél kan doen. Het zette me op scherp. Ja, alles bestaat naast elkaar.
Augustus was een maand van het leven omarmen. Alles ervan. De boeken die ik las deden daaraan mee: Vele hemels boven de zevende en Gezien de feiten van Griet op de Beeck (en de helft van Gij nu, maar die was me echt te deprimerend). En De hemel begint bij je voeten van Jandy Nelson. Aanraders.
En zomaar is het nu september geworden. Ik houd van september. Het voelt als mijn maand, omdat ik erin geboren ben. Ik houd van het septemberlicht dat zachter, warmer en rijker is, de veranderende kleuren. Dus yes, ik ga de nieuwe maand met vertrouwen tegemoet.
PS Ik danste veel in augustus en eigenlijk altijd op deze playlist. Die begint rustig, bouwt op naar hard en wild, om te eindigen met blije feelgood. (Bij weinig tijd beperkte ik me tot dit liedje, die is altijd goed.)
