
Het was augustus. Het was een maand van meegolven op mijn eigen ritme. Elk moment opnieuw bepalen: Is het tijd voor rust of actie? Wil ik buiten of binnen? Wil ik nieuwe dingen in me opzuigen of alles eruit dansen? Wil ik samen zijn of even met mezelf?
Twee weken hadden we vakantie en gingen we de hort op. Een poosje Nijmegen en toen nog een week in de Ardennen. Zodra we ons verblijf binnenstapten concludeerden we: het is weer gelukt. We hebben het fijnste plekje van heel België gevonden. In een voormalig oud hotel in een klein dorpje dat als Frankrijk voelde. De ‘droomsuite’ was inderdaad een droom en voelde als een combinatie van koffietentje en balzaal. Veel vintage, alles doorleefd en vol karakter, de liefde voor mooie dingen was er voelbaar. En o, de lichtval. Er was een tuin met kippen, en in het gebouw een café waar de eigenaren in het weekend de heerlijkste pizza’s maakten. (Voor de liefhebber: hier vind je ‘m op airbnb.)
We deden waar we zin in hadden. Ik vond nieuwe inspiratie. We hadden het goed samen.
De tweede helft van augustus riep mijn werk me. Ik stond met een kraam op de markt van het Graceland Festival, een festival waar ik al jaren een keer heen wilde. Een fijne, uitbundige, vrijzinnige plek waar het leven in al zijn diepte gevierd, bevraagd en geleefd wordt. Tof om er een keer te zijn en dan ook nog met al mijn kaarten! Het was even geleden dat ik op een markt had gestaan, dus er gingen chaotische dagen aan vooraf. Hoe werkt mijn pinapparaat ook alweer? Wat voor kleed wil ik gebruiken? Mijn assortiment is de afgelopen jaren zo’n beetje verdubbeld, waar laat ik al die kaarten? Hoeveel voorraad neem ik mee? Hoe maak ik mijn kraampje lekker herkenbaar? Zal ik nog flyers laten drukken? Wat doe ik als de voorspelde regen met bakken uit de lucht komt? Dat soort dingen. Ik was blij dat Floris vakantie had en we het samen konden doen.
Alles kwam goed en het werd een heerlijke dag vol leuke ontmoetingen. De regen waaide grotendeels over en de kaarten gingen vol enthousiasme over de toonbank. Ja, het was een fijne dag.

Toen alle markttaferelen opgeruimd waren en de vakantiewas weer opgevouwen in de kast lag, pakte ik de draad op van mijn opdrachtwerk en de webshop. En ik maakte tijd om te broeden op nieuwe kaarten. Mijn handen hebben zin om nieuwe dingen te maken. Ik verkende ideeën, zette de eerste vormen op papier.
Ja, dat was augustus. Het was een maand waarin ik weer ontdekte hoezeer ik een mens van de vormen ben. Of het nu taal, beeld, muziek of ritueel is. I houd van mijn brein hoor, maar als mijn zintuigen worden aangesproken wordt het leven zoveel magischer. Het leven is echt te rijk om het in gedachten voorbij te laten gaan.
En nu is het september en dat is mijn feestmaand. Zo’n maand die vaak voller wil zijn dan goed voor me is, dus ik ga mijn best doen om mijn hoofd koel te houden, en mijn hart warm. :) Fijne nazomermaand!
PS De muziek van deze maand: dat is natuurlijk mijn vakantieplaylist. Een samenraapsel van alle liedjes waar ik tijdens onze vakantie zin in had. En op de foto hieronder nog een leestip, gezellig tussen alle andere vakantievondsten: Leven & werken in het ritme van de seizoenen, van Jaap Voigt. Ik geloof dat ik de podcast al eens noemde, maar het boek is dus ook mooi, zo blijkt.

Wat fijn, je verblijf in ons belgenlandje. Super mooie plekje heb je gevonden seg. Ik heb ‘m bewaard voor als we een keer zonder hondjes gaan.