Augustus was de maand van…

Goedemorgen! Op deze mooie eerste ochtend van een nieuwe maand is het tijd voor een terugblikje op augustus. Ik kan alvast verklappen dat er veel zomeravonturen in voor komen. Hoera!

Augustus was de maand van…

o Heel veel zomerse tripjes

Ja wauw, ik ging vaak op pad de afgelopen weken. De maand begon al met een dagje Nijmegen en Arnhem, samen met Floris. De dagen daarvoor was ik een beetje somber geweest, maar die zaterdag was precies wat ik toen nodig had. Ik dronk eindelijk een keer koffie bij Bonnie, een vegan cafeetje in Arnhem, opgezet door Valesca. En die ‘ken’ ik van toen ze nog blogde. Zo leuk om haar nu een keer te ontmoeten! En die koffie en wafels… wat een geluk :-)

Verder gingen we halverwege de maand op vakantie naar Duitsland. Eerst een weekje op het eiland Rügen, waar we vooral heel veel boeken lazen en rustig aan deden in het fijne appartement. Blijkbaar was het nodig. Ik genoot er van het mooie vloerkleed, de monsteraplant en de gezellige koffiekopjes.

Op de terugweg maakten we een driedaagse tussenstop in Hamburg. Die stad overtrof mijn verwachtingen, het was er echt heel leuk! Mooie panden, veel groen, fijne sfeer. En o ja, wat misschien wel het beste was: ons appartement had een balkonnetje. Daar kon je ’s ochtends in je pyjama koffie drinken, met de geluiden van de bomen en stad op de achtergrond.

o Bijkletsen met lieve mensen

Augustus was ook best een sociale maand. Ik kletste bij met allerlei leuke mensen. En dat betekende nóg meer tripjes, want op een of andere manier wonen mijn vriendinnen overal. En ook veel kopjes koffie. En veel fijne gesprekken. Ja, best wel mooi eigenlijk, om zoveel lieve mensen in mijn leven te hebben.

o Lessen over mezelf zijn en anderen

Als mijn maand een thema had, dan was dat het wel. Ik las het boek ‘Verlangen naar verbinding’ van Brené Brown, met de ondertitel ‘Er echt bij horen en de moed om alleen te staan’. En daardoor vielen er veel puzzelstukjes op hun plek. Wijze lessen, waarvan het belangrijkste misschien wel is dat de diepste verbinding met anderen ontstaat, wanneer je in de eerste plaats bij jezelf durft te horen. Dat je je dus niet volledig aan de ander hoeft aan te passen of helemaal op één lijn moet zitten, voordat er iets van connectie kan ontstaan.

En toen ik dat eenmaal had gelezen, kwam die les keer op keer op mijn pad. Alsof ik er extra vaak aan herinnerd moest worden, zodat het echt tot me door kon dringen en in kon zinken. Rikko Voorberg schreef erover in zijn dagelijkse ochtendgedachte, Scott Erickson deelde een prachtig beeld en tekstje op instagram en deze woorden van Nazmiye Oral vatten het misschien nog wel het mooiste samen. Ik schreef er zelf ook nog iets over, in mijn blogpost van eerder deze week en in een van mijn Random Things I Like.

En ik oefende. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar al die wijze inzichten zijn er nu eenmaal niet voor de theorie. En het zijn subtiele verschillen, maar toch. Dat er meer stiltes vallen in gesprekken, en dat die stiltes niet per se erg zijn. Dat ik met mensen durf af te spreken op momenten waarop ik niet op m’n sterkst of energiekst ben. Dat ik op een feestje met iemand durf te praten die ik niet ken. Dat ik een blogpost durf te plaatsen waarvan ik weet dat sommigen ‘m wazig of zweverig zullen vinden. Dat ik opener durf te zijn. En de ene keer lukt het allemaal wat beter dan de andere keer, maar goed. Ik oefen :-)

o Zwemmen en wandelen met koffie in de thermoskan

Ha, ja. Even wat anders. Met al dat mooie weer ging ik best vaak wandelen. En als ik dan een wat langere wandeling maakte, dan nam ik de thermoskan mee! En dat was fijn, want dan kon ik extra ver wandelen, omdat er extra veel koffiepauzes waren.

En misschien nog wel fijner: ik ging zwemmen. Vijf keer deze maand! Ik herhaal: vijf keer! Of nou ja, één keer was het vooral pootje baden tot aan mijn middel, omdat er heel veel kwallen waren, kijk maar hier:

Maar één keer zwom ik echt in de Oostzee, en twee keer ging ik ’s ochtends vroeg op mijn fiets naar de recreatieplas en begon ik daar de dag. Beetje zwemmen, kopje koffie uit de thermoskan, nog een keertje het water in, nog een kopje koffie, et cetera. Wat een feest. Ik denk dat ik straks stiekem weer die kant op ga :-) En die vijfde keer? Met een vriendin, vlakbij Utrecht. Zó fijn! Ja, ik denk dat buiten zwemmen mijn nieuwe hobby is.

o Ongedwongen tekeningetjes

En o ja, werk! Dat was er ook nog. Maar dat stond dus een beetje op een laag pitje, in verband met de vakantie. Ik heb wel eens zomers gehad waarin ik tot de avond voor we op vakantie gingen als een malle moest werken om alles af te krijgen, en ook wel eens zomers waarbij ik de dag na de vakantie meteen weer als een raketje moest. En ik vond dat stiekem niet zo heel fijn. Liever bouw ik het een beetje rustig af en op. Dus dit jaar plande ik mijn agenda zo in dat dat kon.

Ik werkte aan een paar geboortekaartjes en wat kleine opdrachtjes, en verder tekende ik alleen als ik er zin in had. En dat hoefde dan niet perfect te worden. Dus in mijn schetsboek belandden vooral wat kriebelige tekeningetjes van koffietentjes en strandjes. Even de druk van de ketel, best wel fijn.

Zo de joekels, dat was een lang verhaal! Ja, er was best veel te beleven in augustus. Veel rust, weinig ritme en nog minder regelmaat ;-) En nu is het september en is de vakantie weer voorbij. Welkom terug, ritme en regelmaat. Ook goed.

Voor deze nieuwe maand hoop ik op een lekker stabiel werkritme, afgewisseld met mooie ontmoetingen en kleine feestjes. En in september ben ik jarig, ah, bijna al! Wie weet ga ik het vieren. Of misschien houd ik het klein, ik zie het wel. Hoe dan ook, ik hoop op een fijne maand!

10 reacties

  1. Nina, ik heb zoveel waardering voor je! Ik heb net ook je vorige blogpost gelezen en ik geniet ervan dat je zo open bent en deelt waar je over nadenkt. Dat is negen van de tien keer ook voor mij heel leerzaam, en daarnaast vind ik het sowieso fijn dat je die ruimte neemt, om het niet alleen te hebben over de dagelijkse dingen maar dit ook onderwerp van gesprek te laten zijn. Je bent een mooi mens :)

    • Ahhhh dankjewel Hester. Wat een mooie complimenten, dat raakt me! Het is soms even zoeken naar de grens tussen wat ik wel en niet wil delen, maar sommige dingen zijn voor mezelf ook zo inspirerend en leerzaam en groots dat ze vanzelf naar buiten komen. Dankjewel X

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »