Dag kerstboom.

Lieve Norrie,

Vandaag is het zes januari. Drie Koningen. Ik weet eigenlijk niks van die feestdag, als het al een feestdag is. Ja, ik weet wel dat het over de drie koningen/wijzen/magiërs gaat. Die toen lang geleden in de kerststal kwamen, omdat ze een ster hadden gevolgd. En ik weet ook dat het net zo goed zeventien koningen hadden kunnen zijn, of misschien maar twee. Want dat weten we eigenlijk niet. En dat ze op hun knieën gingen voor Jezus en hem goud, wierook en mirre gaven. En dat ze misschien wel op kamelen hadden gereisd en misschien wel Balthasar, Caspar en Melchior heetten, maar misschien ook wel allemaal niet. En dat we op zes januari dus iets vieren wat met hen te maken heeft.

Er is nog één ding dat ik weet over deze dag. Het is de dag waarin er een einde komt aan alle kerstsfeer. De dag waarop de kerstboom vaarwel gezegd wordt. En ook de dag waarop de gemeente (in onze wijk tenminste) de kerstbomen ophaalt, zodat we je niet in honderd stukjes hoeven te zagen en in de gft-container hoeven te doen. En daarom, lieve Norrie, is dit de laatste dag dat je bij ons bent.

De laatste dag dat we genieten van jouw mooie lichtjes, je vrolijke versiering, de sfeer die je in ons huisje brengt en de prachtige piek die eigenlijk geen piek is, maar die je draagt omdat ik alle normale pieken lelijk vindt. En je draagt hem met trots. Ik ben je dankbaar.

En o, wat zijn we blij dat jij een boom bent die niet bij elke aanraking van schrik zijn naalden op de grond laat regenen. Je staat daar sierlijk en krachtig, met (bijna) al je naalden er nog aan. Je laat je niet gek maken door alle kerstgrootheidswaanzin en je weet dat je naalden minstens zo belangrijk zijn als alle kerstballen, sneeuwpopjes, piramidetjes, slingers, lintjes, vogel/rendier/eekhoorntjes waarmee je behangen bent. We zijn trots op je.

En dan te bedenken dat we voor jou geen vermogen hebben betaald. Voor één piek namen we je mee bij de Ikea. Het is het bewijs dat jij je taak uiterst serieus neemt. We hadden het niet durven dromen, maar jij doet het gewoon. En dan nog zoiets: je verraste ons met je kwaliteiten als fotomodel. De camera van floris draaide overuren omdat jij zo graag met een bokeh-effect op de foto wilde en ik dat zo graag wilde oefenen. Zo belandde je zelfs op een kerstkaart. Je staat er en je gaat ervoor. Je bent een topboom.

Helaas. Vandaag komt aan dit alles een eind. We zullen je ontdoen van al je versiering. Je mag weer terug mag naar de natuur. Als we je hier nog langer houden, ga je naalduitval krijgen. Je bent een doorzetter, maar het hele jaar kun je het niet volhouden. We willen je weer laten stralen met je naalden, je verenigen met je kerstboomvrienden. We hopen dat de gemeente goed voor je zal zorgen. Met liefde. En dat je mag uitblinken, dat iedereen mag zien hoe mooi, opgewekt en trouw je bent. Misschien zien we je dan volgend jaar wel weer terug. We pinken onze tranen weg en houden de moed er in.

Bedankt Norrie, voor alles wat je ons hebt gegeven.