minibieb3

Published on 29 juni, 2014 at 1140 × 855 in Een heel klein bibliotheekje

Next → ← Previous

happy acorn

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

Naam *

E-mail *

Site

Δ

Nina,

dat ben ik. Ik hou van het leven, Floris, kleuren, buiten spelen, mijn werk, hoe het licht soms valt, koffietentjes, diep nadenken, uit het raam staren, mijn webshop, lachen tot ik ervan moet huilen, koffie met opgeschuimde havermelk en woorden.

Ik denk veel, droom veel en voel veel. Meestal ben ik daar blij om, maar soms is het ook wel eens een beetje rommelig, zo'n altijd volle binnenwereld. Af en toe valt er iets uit, dat vindt dan hier een plekje.
Meer over mij en mijn blog.

Je vindt hier

gedichten en gedachten
maandoverzichten
van alles en nog wat

Nieuwe blogposts in je mailbox?

Vul je emailadres in om je in te schrijven op deze blog en een mailtje te ontvangen bij nieuwe berichten.

E-mailadres

Gluur ook eens in mijn webshop!

Zoek je iets?

Happy Acorn op Instagram

Vooruit, nog even een blijegeitfoto van het weeken

Vooruit, nog even een blijegeitfoto van het weekend :) Als er water en zand in de buurt is ben ik nu eenmaal erg in mijn element. Die man op links helpt ook goed.

Ondertussen staat er een nieuwe collectie kaarten en posters in de steigers. Ahh. Bij ongeveer elk ontwerp ben ik op het dode punt beland, dus eigenlijk moet ik hup aan de slag. The only way out is through, zoiets. Hup hup nina je kunt het.

Hoe is jullie maandag? ✨

September! Maand van laatste restjes zomer. En de

September!
Maand van laatste restjes zomer.
En de maand van jarig zijn - 32 rondjes om de zon.

Er was yoga op het strand van Schier, een heel warm weekend lang. Door de duinen sjezen met een yogamat vol zand onder de snelbinders van onze gehuurde fietsen.

Ik liet alle creatieve remmen los en blauwdrukte tot ik een ons woog.

Ik leende en kocht meer boeken dan ik las.

We vierden tien jaar getrouwd met pannenkoeken.

Ik schrapte instagram een poosje van mijn lijstje. Het was precies goed en wat ik nodig had.

Ik hoorde iemand zeggen: "In september lijkt het erop dat alles er al is, maar dat heel weinig op zijn plaats staat. De vormen zijn er, maar het past nog niet." En zo ervoer ik het ook. Een maand vol losse eindjes. Rommelig en vol schatten.

Bijna is het oktober. We zullen zien wat er allemaal vorm krijgt, langs komt waaien of de grond uit schiet. X

#ninamaand
PS Ja lekker drie keer, want ik wilde ze allemaal in m'n feed :)

September! Maand van laatste restjes zomer. En de

September!
Maand van laatste restjes zomer.
En de maand van jarig zijn - 32 rondjes om de zon.

Er was yoga op het strand van Schier, een heel warm weekend lang. Door de duinen sjezen met een yogamat vol zand onder de snelbinders van onze gehuurde fietsen.

Ik liet alle creatieve remmen los en blauwdrukte tot ik een ons woog.

Ik leende en kocht meer boeken dan ik las.

We vierden tien jaar getrouwd met pannenkoeken.

Ik schrapte instagram een poosje van mijn lijstje. Het was precies goed en wat ik nodig had.

Ik hoorde iemand zeggen: "In september lijkt het erop dat alles er al is, maar dat heel weinig op zijn plaats staat. De vormen zijn er, maar het past nog niet." En zo ervoer ik het ook. Een maand vol losse eindjes. Rommelig en vol schatten.

Bijna is het oktober. We zullen zien wat er allemaal vorm krijgt, langs komt waaien of de grond uit schiet. X

#ninamaand
PS Ja lekker drie keer, want ik wilde ze allemaal in m'n feed :)

September! Maand van laatste restjes zomer. En de

September!
Maand van laatste restjes zomer.
En de maand van jarig zijn - 32 rondjes om de zon.

Er was yoga op het strand van Schier, een heel warm weekend lang. Door de duinen sjezen met een yogamat vol zand onder de snelbinders van onze gehuurde fietsen.

Ik liet alle creatieve remmen los en blauwdrukte tot ik een ons woog.

Ik leende en kocht meer boeken dan ik las.

We vierden tien jaar getrouwd met pannenkoeken.

Ik schrapte instagram een poosje van mijn lijstje. Het was precies goed en wat ik nodig had.

Ik hoorde iemand zeggen: "In september lijkt het erop dat alles er al is, maar dat heel weinig op zijn plaats staat. De vormen zijn er, maar het past nog niet." En zo ervoer ik het ook. Een maand vol losse eindjes. Rommelig en vol schatten.

Bijna is het oktober. We zullen zien wat er allemaal vorm krijgt, langs komt waaien of de grond uit schiet. X

#ninamaand
PS Ja lekker drie keer, want ik wilde ze allemaal in m'n feed :)

Zo. Het is tijd voor een weekje pauze van instagra

Zo. Het is tijd voor een weekje pauze van instagram. Misschien wel twee. Want mijn vingers blijven maar scrollen en mijn hoofd blijft maar malen. Terwijl het gewoon echt tijd is om dingen te gaan maken. Nieuwe kaarten. Vanuit mijn eigen cocon en het echte leven. Hup. 🥐

Mocht je me zoeken: nina@ninamaakt.nl

X

Dat was augustus. Mee op de golven van mijn eigen

Dat was augustus. Mee op de golven van mijn eigen ritme. Elk moment opnieuw bepalen: Is het tijd voor rust of actie? Wil ik buiten of binnen? Wil ik nieuwe dingen in me opzuigen of alles eruit dansen? Wil ik samen zijn of even met mezelf?

Twee weken hadden we vakantie en gingen we de hort op. Een poosje Nijmegen en toen nog een week in de Ardennen. Zodra we ons verblijf binnenstapten concludeerden we: het is weer gelukt. We hebben het fijnste plekje van heel België gevonden. In een voormalig oud hotel in een klein dorpje dat als Frankrijk voelde. De 'droomsuite' was inderdaad een droom en voelde als een koffietentje en balzaal ineen. Heel veel vintage, alles doorleefd en vol karakter, met zoveel liefde voor mooie dingen. En o, de lichtval. Er was een tuin met kippen, en in het gebouw een café waar de eigenaren in het weekend de heerlijkste pizza's maakten.

We deden waar we zin in hadden. Er was nieuwe inspiratie. We hadden het goed samen.

De tweede helft van augustus riep mijn werk. De markt op Graceland en opdrachten waarvan de draad weer opgepakt wilde worden. En mijn handen hadden zin om nieuwe dingen te maken. Ik verkende ideeën, eerste vormen op papier.

De afgelopen maand ontdekte ik weer hoezeer ik een mens van de vormen ben. Of het nu taal, beeld, muziek of ritueel is. I love my brain, maar als mijn zintuigen worden aangesproken wordt het leven zoveel magischer. Zullen we met z'n allen nog eens proberen om een beetje uit ons hoofd te komen? Het leven is echt veel te rijk om het in gedachten voorbij te laten gaan. 🙂

Nou, dat was dus augustus. Nu is het september en dat is mijn feestmaand. Zo'n maand die vaak een beetje overvol is dus ik ga mijn best doen om mijn hoofd cool te houden en mijn hart warm. 😎 💛✨ X

#ninamaand

Mijn hoofd en hart en lijf zitten zo vol, van een

Mijn hoofd en hart en lijf zitten zo vol, van een afstandje zie je niks, maar als je dichterbij komt zou je zien hoe alles in mij zachtjes bruist en borrelt.

Als ik nu zou beginnen te praten zou ik niet meer kunnen stoppen, er zou een waterval naar buiten komen, de woorden over elkaar heen.

Woorden over inspiratie, over alles wat ik zie en voel en in me opzuig, de zonnestralen buiten, hoe degene naast mij in de trein de bladzijde van haar boek omslaat, hoe er cellomuziek door het dunne snoertje van mijn telefoon naar mijn oren gaat, de heide en de bomen uit het raam die nu zomaar voorbij zoeven, of nee, ik ben degene die zoeft, en het licht, het licht op degene tegenover me, hoe zacht het haar huid raakt.

Woorden over verbinding, verbinding met de vriendin waarmee ik net stroopwafels at, nadat we samen naar die kerk gingen die zo’n dierbare plek voor me is geworden. Sowieso het woord dierbaar, een woord dat ik wil proeven op de manier waarop ik rode wijn drink, met kleine slokjes niet te snel. Maar die kerk, waar zoveel is, zoveel te zien, zoveel kleuren en beelden en sferen, zoveel mensen. Mensen die van muziek houden, mensen die mmm mompelen als de lezing klaar is, mensen die hardop lachen of knikken of ja zeggen en mensen die met hun ogen dicht hun hoofd mee laten wiegen op de piano. Mensen die uit volle borst zingen, vanuit hun tenen, mysterieuze woorden op melodieën die in je moeten groeien. Mensen die vol enthousiasme fijne zondag zeggen als je weggaat ook al ken je ze niet, mensen die heel stil zijn of juist niet, mensen die hun telefoon meermaals af laten gaan en mensen die daarom grinniken. Mensen die stuntelen net als ik, die wel of niet een gesprekje beginnen. Het gaat er echt niet allemaal vanzelf, maar het gaat er voor mij net vaak genoeg vanzelf om ervan te houden, om me er precies thuis te voelen – dan maar stuntelend.

Ik ben niet zo’n held. Ik doe vaak maar wat en denk daar dan eindeloos over na, blijf soms hangen in beschouwingen en allerlei geaarzel. Maar steeds weer kom ik tot de conclusie dat ik liever twijfelend de hort op ga dan met zekerheid binnen blijf. Dat ik liever met gedoe en al

>>> vervolg in reactie.

Met alle drukte van de afgelopen week zou ik bijna

Met alle drukte van de afgelopen week zou ik bijna vergeten dat ik op vakantie ben geweest. Gelukkig heb ik de souvenirs nog. 🙂 Nee maar echt, tastbare dingen kunnen me dan zo helpen om te voelen hoe het was.

Veel stenen, gevonden tijdens wandelingen en pootjebadend in een klein riviertje in de Ardennen. Een kaarsje in een schelp, gekregen na een fijne ontmoeting. Een grote veer uit de Ooijpolder. Een kaart van ons verrukkelijke vakantieverblijf en een paar uit een museumwinkel. Een ketting die ik vond op een brocante markt.

Het boek linksonder was een fijne marktplaatsvondst, maar als je die tijdens je vakantie ophaalt telt het denk ik ook als souvenir. 🙂

En nu weer op kantoor. Af en toe even terugmijmeren en mijn vakantieplaylist op de achtergrond. Best wel oké. 🙂

Het was me wat, gisteren. Een dagje op @gracelandf

Het was me wat, gisteren. Een dagje op @gracelandfestival. ✨

Eindeloos veel mensen ontmoet: Mensen die ik ken, mensen die ik niet ken, mensen die mij kennen, mensen van vroeger, mensen van nu, mensen van instagram, en zo nog wat meer. Hoi. Het was fijn met jullie. 💛

Veel lieve reacties op mijn kaarten ook. Zo leuk als er werd geglimlacht of gegrinnikt of als ik mensen 'kijk, deze' hoorde zeggen. Er gingen lekker veel kaarten met mensen mee naar huis/tent.

Het was een festival waar vijf keer per dag door de speakers klonk dat het tijd was om te dansen. Iedereen staakte dan zijn bezigheden en ging een minuutje uit z'n plaat. Beste idee ooit. :)

En Floris was er. Zonder zijn steadiness had ik het denk ik niet aangedurfd, want het was natuurlijk ook gewoon Prikkel Deluxe, zoals een vriendin dat laatst zo mooi zei. Dankbaar dat ik het samen met hem kon doen. Ik vind ons een fijn team. 🙂

Ik sloot de dag af in het achtergrondkoor van Gungor. Daar kon ik geen nee tegen zeggen hoor, hun muziek reist al zo lang met me mee. Gekke avonturen.

Ja, wat een dag. Vandaag slaap ik. Morgen ruim ik op. Alles rustig een plekje. X

#ninamaakt

Archieven

Archieven

Lees meer over

Assen blij blog cadeau cappuccino diy eerlijk fair trade fashion feest Frits gedachten gedicht geloof groen Groningen herfst hoogsensitief ideeën illustratie inspiratie kerst kleding knutselen koffie koffietentjestest lente leven lijstje maand maandoverzicht Nijmegen ninamaakt onzekerheid persoonlijk product reizen schoonheid seizoenslijstje tips toekomst vakantie winter winterdip zomer

Happy Acorn op Pinterest

Visit nina || happy acorn's profile on Pinterest.

En dan nog even dit..

© ninamaakt. Alle tekst, foto’s en illustraties op deze website zijn door mij (of Floris) gemaakt, tenzij anders aangegeven. Ze zijn alleen te gebruiken met toestemming.

Privacyverklaring

© by Happy Acorn, 2023

Top

Translate »