diy: banner met wijze woorden

Muren houden van verandering. Echt hoor, af en toe willen ze gewoon even met iets anders versierd worden. Daar worden ze hartstikke vrolijk van. En ik ook. En daarom maakte ik deze week iets nieuws voor boven de bank. Op pinterest was ik al een paar keer plaatjes tegen gekomen waarop een quote was geschreven in een lap stof, door de letters eruit te knippen. En nadat ik honderd keer had gedacht, oh, mooie quote!, bedacht ik ineens dat ik dit ook heel makkelijk zelf kon maken. Joepie, want ik vind zelf maken zo leuk! :)

 

 

En het lukte best wel goed, want eigenlijk was het supermakkelijk. Bovendien heb je er niet duizend en één spullen voor nodig die alleen te koop zijn in heel bijzondere winkels. Ik had alleen geen stok of latje, maar gelukkig hebben we een struik in de tuin met hele rechte takken.. :)

Zal ik vertellen hoe ik het heb gemaakt?

 

 

Ten eerste heb ik bedacht hoe groot de banner moest worden. Het maakt nogal uit of je een ienieminiebannertje in je keuken hangt of een hele grote op die ene lege muur. Bij ons moest ‘ie boven de bank komen, dus hij mocht wel een beetje groot zijn. En toen hups, de schaar erin.

 

 

Toen de lap een beetje op een rechthoek leek, werd het tijd voor de stok/tak. Aan de bovenkant van de stof moest een soort tunnel komen, waar de stok doorheen kon. Ik vouwde de stof om de tak, zette het vast met spelden en begon te naaien. Dat was trouwens perfect om mijn pas-gekregen-dus-gloednieuwe-maar-eigenlijk-best-wel-oude naaimachine uit te proberen. Vroeger naaide ik heel vaak kleren voor mijn poppen op de naaimachine van mijn moeder, maar sinds mijn twaalfde had ik geloof ik niet meer zo’n apparaat aangeraakt. Na wat gestuntel met verschillende naalden, het instructieboekje en andere dingetjes lukte het om met een zigzagsteekje een tunnel te maken. Aan de uiteinden ging ik nog een paar keer heen en weer, zodat het niet zomaar los zou gaan.

 

 

Joepie, de lap stof was nu klaar. Tenminste, hoe ik het deed. Je kunt natuurlijk ook de randjes heel netjes omzomen (wat een raar woord) en allerlei andere fratsen uithalen. Maar dat deed ik niet, ik vond het wel goed zo. Tijd voor de letters! Ik moest natuurlijk heel lang nadenken over de tekst die ik erop wilde. Nina en keuzes maken is soms altijd nogal een ingewikkelde combinatie. Na wat getwijfel was ik er ongeveer uit. Met een krijtje maakte ik een ontwerp op de stof. Je kunt het natuurlijk ook uit de losse pols doen, maar dit werkte wel echt heel goed. Om te gummen gebruikte ik een nat doekje en hopseflops, ik kon weer gewoon opnieuw beginnen (wat heel handig was omdat ik nog steeds twijfelde over de tekst).

 

 

Toen ik tevreden was, kon ik beginnen met knippen. Ik was een beetje bang dat het helemaal mis zou gaan en er iets raars zou gebeuren, maar eigenlijk gebeurde dat niet.

 

 

Toen weer met het doekje alle krijtresten eraf vegen. Omdat de stof door het knippen niet meer zo mooi glad was (en omdat ie dat eigenlijk ook nooit geweest was), heb ik de lap even gestreken.

 

 

En toen en toen en toen…… was ‘ie klaar! Ik gaf ‘m een vrolijk plekje, zodat we er lekker vaak herinnerd worden dat we mogen groeien. Niet door allerlei ingewikkelde dingen te doen, maar gewoon door te leven en op de zon gericht te zijn.