Soms ben ik een beetje verdrietig. Niet omdat er iets heel ergs aan de hand is, maar gewoon omdat er dan allemaal stommetjes en verdrietjes door m’n hoofd rennen. Het voelt alsof alles mislukt en het leven alleen maar ellende is. Regen in m’n hoofd. De ene keer helpt het om met iemand te praten of een fijn muziekje op te zetten, de andere keer is het gewoon huilenbiddenhuilenbidden. De regen laten stromen en wachten tot het weer wat opklaart.
Dat was hoe het gisteren ging. Terwijl de wolken minder en minder grijs werden ging ik een beetje knutselen. Om de tranen uit m’n hoofd op papier te zetten en alles weer helder te krijgen. Geïnspireerd door dit en dit plaatje ging ik aan de slag. Mocht je ook een keer iets willen maken omdat je verdrietig bent, maak dan vooral iets waar je op dat moment zin in hebt. Maar mocht je gewoon zin hebben om regendruppeltjes op je muur te maken, dan kun je het volgende doen.
Je hebt nodig:
* papier
* waterverfjes + kwast
* schaar
* draad/touwtje
* stukje mooi tape
* muur
Zo, dat was ‘m. Droog nu maar snel je tranen en kijk naar wat je hebt gemaakt.
Zelfs tranen kunnen het begin zijn van iets moois.
Wenen is oké en wenen is menselijk.
Maar zorg ervoor dat telkens wanneer je een traan hebt gelaten, je nadien terug lacht.
Een mooi kunstwerkje ;)
dankjewel (: ja, vandaag schijnt de zon weer een beetje in m’n hoofd.
oh oh oh, wat mooi weer (: