Een lange reis
we zijn nu hier
God weet waarom
het liep zo
we liepen zo
Zo hadden we het niet bedacht
maar dit waren de enige stappen die we konden zetten
dus we zijn nu hier
en God weet waarom
Er is weinig om aan vast te houden
weinig anders dan elkaar
dan de chaos van vandaag
het tastbare van dit moment
dit moment
En in onze moeie handen
ligt de toekomst
de kwetsbare toekomst
zo afhankelijk nog
zo nieuw, zo hulpeloos, zo teer
Soms ineens een ver gevoel
een warmte, een gedachte:
wat als het zo moest zijn
wat als dit het is
onze weg
deze plek
Uit onverwachte hoeken
cadeaus
vreemdelingen die zeggen: je hebt geluk
hier gebeurt het
hier moest je zijn
We hebben ernaar gezocht
het klopt
dit alles
het klopt
Dus hier zijn we
moe, het overzicht kwijt
In onze lege handen
de toekomst
het heden
dit moment
alles wat we nog niet weten
En op de bodem van onze verwarde harten
klopt er iets:
een zacht vermoeden
van heiligheid
(Toen ik een maand of twee geleden mijmerde over Kerst en dat aloude verhaal, kwamen deze woorden op papier. Het vormde de basis voor deze kaart. Misschien is het licht bij jou deze dagen, misschien donker. Misschien allebei. Blijf zachtjes dat vermoeden van heiligheid koesteren. Vol overgave mag ook :) Ik wens je alle goeds. X)