Als het soms meevalt.

Ik zag behoorlijk op tegen deze week. Niet omdat er iets spannends op het programma stond. Nee, juist niet. Ik zag op tegen deze week omdat er niets spannends op het programma stond. Een lege week in mijn agenda. Helemaal niks stond erin. Een lege zondag, een lege maandag,een lege dinsdag, een lege woensdag, een lege donderdag, een lege vrijdag en een lege zaterdag. Ik was er een beetje bang voor. Want die lege weken van afgelopen najaar en winter zitten nog vers in mijn geheugen. En nu is het vakantie. Alles staat stil en iedereen doet leuke dingen behalve ik, want ik zit in mijn eentje thuis. Althans, zo voelde het.

Dus toen ik zaterdag met een vriendin op facebook chatte, vroeg ik haar heel brutaal of ze misschien maandag langs wilde komen. Ook al moet ze twee uur heen en twee uur terug reizen. Ook al had ik haar die donderdag nog gezien. Maar maandag en dinsdag waren de laatste twee dagen dat ze nog gratis kon reizen, dus ik woeg? waagde het erop.

Maandag

En hoera! Ze kwam. We hadden zomaar een hele leuke maandag, al knutselend, door Groningen struinend, bij de Hema etend en film kijkend in de bioscoop. Zomaar onverwachts begon mijn week als een klein fijn feestje.

Dinsdag

Op dinsdag besloot ik met floris mee te gaan, gewoon een dagje op zijn kantoor zitten in Groningen. Ik vermaakte me achter mijn laptop, deed wat boodschapjes in de stad en bedacht zomaar per ongeluk een heel leuk lange-termijnprojectje om mijn creativiteit wat te stimuleren. Het is nog in de allerprilste beginfase, dus ik verklap het lekker een andere keer. En op dinsdag belde ik ook een vriendin die inmiddels vakantie heeft. We zouden nog een keer afspreken (ook twee uur reisafstand) en toen we na een uur kletsen een datum probeerden te prikken bleek woensdag de beste optie te zijn. Woensdag als in: de dag na afgelopen dinsdag. Zomaar was de dinsdag voorbij gevlogen en kon ik me verheugen op de volgende dag.

Woensdag

Dus daar kwam vriendin nummer twee. We picknickten op een grasveldje in een ienieminiedorpje, we fietsten nog wat verder en strandden op een zorgboerderij. Inclusief lunchroom (dus cappuccino), winkeltje, kinderboerderij, huge trampolines en waterpistolen. Een van de medewerkers zei dat we hier gewoon onszelf mochten zijn. Een uur later stapten we – moe van het springen en nat van het watergevecht – weer op de fiets. En met een verse courgette in onze tas, want lang leve het platteland. Ook deze woensdag bleek ineens een feestje te zijn.

Donderdag

Op donderdag zou ik weer mee naar het werk van floris. Omdat ze wat opnames moesten maken voor een film – hij werkt op een communicatiebureau – ging ik mee om een beetje te assisteren. Mijn hand schonk cola in, smeerde boterhammen met jam en pakte koekjes om ze vervolgens weer terug te leggen. Hoezee, mijn hand komt in een film. Minstens zo leuk was het feit dat de opnames in het stadspark in Groningen waren, waar ook babyhertjes zijn (: ’s Avonds nog even een schoonfamiliebezoekje en voor ik het wist lag ik in bed te wachten op de volgende dag. En het boek dat ik die avond uit las, Meisje met negen pruiken, dwarrelt nog steeds door mijn hoofd. Zo mooi.

Vrijdag

En nu is het vrijdag. Vanwege het warme weer – in combinatie met een kantoor op zolder zonder airco – werkt floris een dagje thuis. We begonnen de dag met wentelteefjes (die we vanaf nu flipbitches noemen, oh yeah). Ik typte een blogje, doe wat nuttige dingen en loop af en toe even naar boven om floris van koffie en kusjes te voorzien. Morgen komen mijn ene broer en schoonzus op bezoek, en zondag de andere.

De week waar ik zo tegenop zag bleek zomaar ineens een cadeautje te zijn.
Bedankt.