Een van de onderwerpen waar ik graag meer over wil bloggen, maar al heel lang een goede vorm voor zocht, is eerlijke kleding. Maar nu, nu is alles anders! Want ik las over het initiatief Fair Wear Friday, en dacht, dat wil ik ook! Dus vanaf nu probeer ik af en toe op vrijdag een vrolijke foto-tekeningetjes-verhaaltjespost te maken over mijn al dan niet eerlijke kleding :-)
Als uitgangspunt van vandaag leek de onderstaande foto me wel leuk. Ik maakte ‘m stiekem al een paar weken geleden, toen ik een prutochtend had gehad. Soms heb je dat, toch? Omdat ik die prutochtend helemaal zat was, ging ik douchen, waste ik mijn haar met lievelingsshampoo en wilde ik wat vrolijks aantrekken. Ik heb eigenlijk maar één wit shirt, en ik dacht altijd dat dat alleen leuk stond op een spijkerbroek. Maar toen probeerde ik het in deze combinatie en vond ik het ineens keileuk. Dus toen werd ik zomaar weer een beetje vrolijk en besloot ik dat ik best een middagje naar Groningen kon gaan, en zo compenseerde ik mijn prutochtend met een fijne middag.
En speciaal omdat het vandaag Fair Wear Friday is, niet alleen een foto met een verhaaltje, maar ook nog kledingtekeningetjes :-) Want yay, tekeningetjes zijn awesome.
Links zie je mijn regendrupjes-t-shirt! O, ik vind die zo gezellig, ondanks dat het regendrupjes zijn en ik helemaal niet van regen houd. Het is ook meteen het fairste item van deze outfit, want hij is gemaakt van biologisch katoen en draagt het Fair Trade-keurmerk. Mijn regendrupjesshirt is van het merk People Tree, en hoewel niet al hun kleding biologisch en Fair Trade is, gaan ze een eind in de goede richting. Alleen al het feit dat bij elk item in hun webshop precies staat of het biologisch en/of Fair Trade is, vind ik echt heel tof. Zo transparant, daar kunnen veel merken nog wat van leren :-) Ik kocht hem trouwens bij Koko Toko, het vrolijkste en fairste winkeltje van Groningen.
Daarnaast het rode rokje. Het is een beetje licht/koraalrood, omdat het zo’n geweven stofje is. Stiekem vind ik dat extra leuk omdat Floris op onze bruiloft een vlinderstrik droeg van net zo’n soort stofje. Deze kocht ik niet, maar naaide ik zelf! Hoera voor zelf kleding maken. Jammer dat ik het pas één keer gedaan heb, haha. Maar hé, toch leuk. Verder is er weinig eco’s en eerlijks aan, want de stof kocht ik als kant-en-klaargordijn bij Leen Bakker. Hij was enorm afgeprijsd, en zo’n leuk stofje was ik nog nergens tegen gekomen, dus wie niet rijk is moet slim zijn. :-)
Het lange grijze vest scoort best wel veel fair-wear-punten, want die is tweedehands. Vroeger kocht ik noooooit tweedehands kleding, maar de laatste tijd eigenlijk best heel vaak. Want hé, én duurzaam én niet duur! Mijn dichtbijzijndste kringloop heeft een behoorlijk groot aanbod, en soms zitten de prijskaartjes er zelfs nog aan. Dat snap ik eigenlijk nooit zo goed, maar ach, voor mij wel fijn. :-) En dit vest is superhandig, want hij past overal bij!
En dan de accessoires nog. Zowel de vrolijke ketting als de panty zijn van de Hema. Ik zag laatst dat ze daar ook panty’s van gerecycled nylon verkopen, hoe nice! Maar eerlijk is eerlijk, deze panty kocht ik ongeveer een week voordat ik dat ontdekte, dus toen kocht ik onbewust de niet-zo-duurzame variant, haha. En de ketting verdient – behalve misschien om zijn vrolijkheid – ook geen extra punten.
Wat ik dus eigenlijk maar wil zeggen: ik typ dit verhaaltje niet om te laten zien hoe fantastisch en perfect ik ben. Zou leuk zijn, maar nee. Maar wat ik wél belangrijk vind, is dat mensen beseffen dat duurzame/eerlijke kleding kopen heus geen mission impossible is. Want soms heb ik het gevoel dat veel mensen denken “ach, eerlijke kleding? Daar is geen beginnen aan!”.
Maar heus, dat is niet zo. Het einde (alleen nog maar eerlijke en duurzame kleding op de markt) is nog lang niet in zicht, maar het begin juist wel! Want als we allemaal maar heel hard roepen dat het toch niet lukt en daarom met een uitpuilend mandje naar de Primark-kassa rennen en dan heel trots zijn omdat we onze vijf euro zo goed hebben uitgegeven, wordt de wereld daar echt niet mooier op. [/einde donderpreek.]
Oe, ik wilde dit verhaal wel een beetje gezellig eindigen. Zal ik gewoon vertellen wat nog op mijn fair-fashion-wishlist staat? Deze awesome mooie prachtige schoenen van TOMS! Ze hadden ze eerst ook in het zilver, die waren stiekem nog mooier, maar deze donkergrijze zijn gelukkig ook hele mooi. O, en ik verheug me alvast op volgende week vrijdag, want dan mag ik mijn nieuwe rugzak tekenen :-)
Heerlijk dat soort kringloopvondsten! Helaas is hier iets minder aanbod qua kleding maar desondanks heb ik niks te klagen :)
een onwijs leuk en heel fair outfitje! daar zou ik ook vrolijk van worden.
Leuk stukje! En ik dacht hetzelfde over Primark.. Totdat ik erachter kwam via rankabrand dat dure merken als Benneton en Clarks nog erger zijn!
Ja, dat is inderdaad waar, stom is dat! Maar wat me bij de Primark extra tegenstaat is dat er heel veel nadruk ligt op kwantiteit in plaats van kwaliteit, dat ze het gevoel dat je elke week aan een nieuwe trend mee moet doen heel erg aanwakkeren. Alsof die kleding uit de lucht is komen vallen, en er een soort onbeperkt aanbod is. Tuurlijk vind ik het schandalig dat veel dure merken ook totaal niet investeren in een eerlijk/duurzaam productieproces, maar omdat het zo duur is, heb je nog een soort van ‘respect’ voor het product, ben je er extra zuinig op, et cetera. Klinkt dat heel raar? Nou ja, in ieder geval is er nog veel verbetering nodig!
Haha, ja! Ik snap het :) kom er ook niet graag.. Totaal niet duurzame kleding, die je binnen een jaar weg kan doen. Ik heb het een beetje fout geformuleerd maar was alleen zelf verbaasd dat dus kwalitatief goede en dure kleding vaak helemaal niet fair is, terwijl ik dat wel een beetje dacht.. :( Dus nu ben ik een beetje in dubio omdat ik die merken eerst zo fijn vond om te dragen maar ik natuurlijk niet achter de omstandigheden sta waarin de productie ervan plaatsvindt.
Ah, precies, ik snap je!
Oh leuk blogje :D
Dankjewel!
Zo tof dat je meedoet. Knappe post. Welkom in de “club”
Ah, dankjewel! Ik vind het ook vet leuk :-)
Ah, leuk! Mooie kleertjes , ook :). Ik heb laatst de docu ‘The true cost’ gekeken, dat opende wel een beetje mijn ogen, ook al wist ik alles eigenlijk wel. Anyway, ik ben van plan mijn kledingkast langzaam te verduurzamen, dus deze blogpost komt op een goed moment. Ik moet ECHT een keer naar de Koko Toko want ik hoor daar iedereen over en ik ben er nog nooit geweest. Mama Mini kom ik wel redelijk vaak, maar ik heb er nog nooit kleding gekocht. Ik ga daar ook eens wat beter rondkijken.
Ah, die documentaire wil ik ook nog zien! Ik heb wel de driedelige documentaire ‘Slag om de klerewereld’ gezien, die staat gewoon op uitzending gemist, en vond ik enorm verhelderend (en confronterend..). Maar tof dat je ook je kledingkast een beetje wilt verduurzamen :) Ik kocht eerst vaak behoorlijk goedkope kleding, en dan is de kleding bij Koko Toko wel even een overgang.. Maar ik vind het wel hele mooie items, dus stiekem wacht ik meestal een beetje op de sale, of spaar ik gewoon wat langer. Bij Mama Mini kijk ik ook wel eens, maar heb daar tot nu toe nog niet zoveel spannends gezien. Bij de Mijn Tafel in Groningen ben ik wel een paar keer geslaagd :-)
Oh, ik ga het eens opzoeken op Uitzending Gemist, thanks voor de tip. Ja, dat lijkt me inderdaad ook best prijzig. Maar als je er uiteindelijk de wereld mee helpt, en ook originelere kleding hebt, lijkt het me wel de moeite waard. Oh ja, de Mijn Tafel, daar stond ik vorige week zaterdag voor en toen was het er ZO druk dat ik dacht: oke andere keer :) Maar wel leuk initiatief, dat.
(Even tussendoor: ik zou zó vrolijk worden van jouw huis!)
Ahh! Lieve reminder, want op een of andere manier zie ik meestal alleen de dingen die nog beter/mooier/schoner/netter kunnen ;-)
Pingback: Sundays Brunch - Specials of the week #16 - A simple life
Leuke outfit! Mijn kledingkast is niet erg duurzaam. Af en toe koop ik eens wat bij de kringloop, maar daar houdt het ook op.
Oe, misschien is dit dan precies een heel liefdevol duwtje in de rug om daar verandering in te brengen..? :-)
Jee Nina, wat een leuk blogartikel heb je geschreven! Ik had je prachtige tekening van je Rain Drop Tee al wel langs zien komen maar nog niet te tijd gehad om ook je blog te lezen – onwijs tof dat je mee doet! En hierdoor ben ik ook op de hoogte van de Fair Wear Friday, had no clue!
Voor als je het leuk vindt ‘True Cost’ met mede geïnteresseerden te bekijken en daaromheen wat te discussiëren, je we organiseren op 11 december de eerste KOKO docu night & jij bent, net als iedereen, natuurlijk van harte welkom! Laat me weten als je wilt komen, dan reserveer ik een plekje voor je :)
Ah, wat een fijne reactie, ik werd er helemaal blij van! En jaa, 11 december had ik stiekem al in mijn agenda gezet, ik kom heel graag :-) Zal ik nog een officieel aanmeldingsmailtje sturen, of is dit genoeg? Superleuk, dankje voor de uitnodiging!