Fair Wear Friday #2

Woesh, wat ging die week snel voorbij. Tijd voor de tweede Fair Wear Friday alweer! Dit keer met een herfstige foto, die ik floris maakte in Wolvega. Wolvega? Ja, niet per se een wereldstad, maar op de blog van Zilverblauw las ik dat daar een mooie winkel zat, en het lag nu eenmaal op de route naar mijn ouders. Dus we besloten er een uitje van te maken, keken onze ogen uit in die prachtige winkel, kregen er zelfs een hipstersapje in een prachtig Marimekko-kopje, verdwaalden vervolgens een beetje en glipten precies voor sluitingstijd ook nog een fijne kringloopwinkel binnen.

En o ja, tussen de bedrijven door deed ik alsof ik heel fancy door een herfstlandschap liep en maakte floris daar foto’s van. (Oh, het voelt altijd een beetje awkward om voor foto’s te poseren, want ik kan dat helemaal niet goed. Maar ik vind het wel reuzeleuk om later foto’s terug te kijken en weer een beetje dat moment te herbeleven, dus dan doe ik het toch maar.)

Waar waren we gebleven? Ach ja, de outfit. Ik leefde me weer uit met pen en papier, dus kijk maar mee. Dit is wat ik die dag droeg:

In mijn vorige blogpost vertelde ik al over mijn haat-liefdeverhouding met bloesjes. Of eigenlijk: mijn frustraties voor bloesjes met lange mouwen, en mijn liefde voor bloesjes met korte of geen mouwen. Dit is er zo eentje zonder mouwen, van een mooi licht spijkerstofje. Het model is een beetje apart, van voren kort en van achter loopt het in twee puntjes. (Wauw, dat klinkt wel héél apart, zo apart is het gelukkig ook weer niet :-).) In ieder geval is het een reuze-fair bloesje, niet omdat hij oorspronkelijk van de H&M komt, maar wel omdat ik hem redde uit de kringloopwinkel.

Uit diezelfde kringloop is ook de broek afkomstig. Ik kan er veel over zeggen, maar het is eigenlijk gewoon een supersimpele donkerblauwe broek. Stiekem draag ik liever rokjes en jurkjes, maar soms zijn broeken nu eenmaal heel handig (bijvoorbeeld als je op een herenfiets wilt fietsen). Mocht je het willen weten, hij is van LIV, een merk van V&D.

Omdat mouwloze bloesjes niet zo herfst-proof zijn, draag ik er een vestje overheen. Ik moet bekennen dat die niet zo heel fair is. Wel best duurzaam trouwens, want hij gaat al een jaar of vier mee :-) Net als de broek een heel simpel item, maar bij vestjes vind ik dat wel fijn, dan past het tenminste overal bij. Ik kocht ‘m ooit bij C&A. (wauw, ik ben wel van de winkels met twee letters en een &-teken vandaag).

De ketting maakte ik zelf, al een paar jaar geleden. Ik maakte kralen van klei, verfde ze in fijne kleuren en reeg ze aan een touwtje (ergens in de krochten van mijn blog is een uitgebreide beschrijving te vinden). Echt heel makkelijk, vooral als je geen zin hebt om alle winkels af te zoeken naar de perfecte koraalrode ketting.

En dan nog de accessoires. De schoenen kocht ik een poos geleden via de blogsale van Lauriëtte. Oe, wat was ik daar blij mee, nauwelijks gedragen All Stars voor € 12 (waarvan het grootste deel bestond uit verzendkosten). Ze bleken een beetje kleiner te zijn dan ik dacht, maar hé, als ik ze niet langer dan een dag achter elkaar draag, gaat het best :-) En ze zijn tweedehands dus ze horen helemaal in de categorie Fair Wear!

En dan last but not least, mijn rugzak! Sorry voor het uitroepteken, maar bij alles wat ik denk/zeg/schrijf over mijn rugzak, voel ik de drang er een uitroepteken achter te zetten, omdat ik ‘m zo mooi vind!. Ik kreeg hem vorige maand als verjaardagscadeau, en sindsdien doe ik, elke keer als ik veel spullen te vervoeren heb, vreugdedansjes. Hij is gekocht in de Zuid-Koreaanse Etsy-shop BagDoRi, waar heus nog heel veel meer mooie tassen te vinden zijn. Maar de prachtige donkergele die ik kreeg is mijn favorietje. En er past zóveel in, ook heel handig! Heel eerlijk: ik weet niet precies hoe fair, duurzaam of eco deze tas is.. Ergens werd de term ‘eco friendly’ genoemd, maar bij dat ene woordje bleef het dan ook. Ik ben inmiddels wel erg benieuwd geworden, dus heb de shopeigenaar een berichtje gestuurd. We gaan het zien :-)

Mocht je nou nog eens wat meer willen weten over fair fashion en waarom dat nodig is, dan raad ik je aan eens de driedelige documentaire De slag om de klerewereld. Hij is hier te zien, ik vond ‘m zelf echt enorm de moeite waard. Teun van de Keuken, maakte deze serie en alleen al omdat hij de uitvinder is van Tony’s Chocolonely (ja, heus!), zou je ‘m moeten kijken.

Of.. optie twee, waarbij je helaas niet thuis op je bank kan blijven zitten, maar die daardoor wel veel gezelliger is: kom naar de Koko Docu Night op 11 december! Die vrijdagavond wordt bij Koko Toko in Groningen de documentaire The True Cost vertoond, onder het genot van hapjes, drankjes en discussie. Ik ga er zelf sowieso heen, het lijkt me inspirerend! Hier lees je hoe je je op kunt geven.

Tot zover de tweede editie van Fair Wear Friday. Volgende week meer :-)