Februari was de maand van…

Hmmm, februari, je was goed. De dagen werden langer en lichter en het voelde alsof er een nieuw hoofdstuk begon. Aan de ene kant gebeurde er weinig spectaculairs, aan de andere kant veranderde er van alles. Op een goede manier. Ik weet niet of ik het allemaal goed kan verwoorden, maar ik zal m’n best doen :-)

Februari was de maand van…

o Een nieuw hoofdstuk in een nieuwe werkruimte.

Ja, ik zeg het lekker gewoon nog een keer: het voelde als een nieuw hoofdstuk. Vooral omdat ik in de eerste week van februari mijn werkplek verhuisde. Ik werk nu vanuit een fijne ruimte in een bedrijfsverzamelgebouw in het centrum van Assen. Een ruimte die ik deel met een vriendin, die ook creatieve freelancer is.

Ik was heel nieuwsgierig hoe dat zou bevallen, maar vanaf het eerste moment dat ik er zat te werken voelde het goed. Vertrouwd, hoe nieuw ook. Juist dat we samen op kantoor zitten blijkt heerlijk te zijn! Af en toe even kletsen, vreugde met iemand kunnen delen of juist frustratie. Niet meer het gevoel hebben dat ik de hele dag in een eenzame bubbel zit. De dagen dat Martine er ook was, was ik lekker productief en gemotiveerd. En bovendien vind ik het fijn dat ik nu iets flexibeler ben en op de fiets naar mijn werk kan. Nog even wat extra buitenlucht voor ik achter mijn bureau kruip :-) Dus jep, in allerlei opzichten een goede stap!

Dat het voelde als een nieuw hoofdstuk kwam trouwens ook door de retraite van vorige maand. Die intense dagen in het klooster hebben diep van binnen wat dingen verschoven en aangesterkt, waardoor sommige ‘gewone’ dingen net een beetje anders voelden. Bovendien viel die midweek in het klooster precies samen met de wisseling van werkplek. Alsof er echt een bladzijde is omgeslagen. Bijzonder.

o Wennen en ritme vinden.

Ja, het was dus even inkomen. Opnieuw uitvogelen wat een fijn werkritme is. Minder reistijd, meer lichaamsbeweging, mijn bestellingen versturen vanuit huis, et cetera. Even aftasten en afstemmen. Ik stond de afgelopen maand nog een paar keer in de winkel (Tim Tom, de winkel in Groningen waar ik eerst mijn werkruimte van huurde), maar ook daarmee ben ik nu gestopt. Het was een maandje van omschakelen en mezelf daarvoor de tijd gunnen, en ondertussen ook gewoon aan ninamaakt-projecten werken.

Over ninamaakt-projecten gesproken… Ik heb er geen apart kopje voor gemaakt, maar het is wel leuk om te vertellen: ik mocht deze maand veel mooie dingen maken voor een nieuwe theewinkel/theebar in Groningen. Die opent vandaag! Yourdailyteacup had al een webshop, maar nu dus ook een fysieke zaak, en dat ziet er werkelijk fantastisch uit. En er is een vleugje ninamaakt, want ik mocht de ramen versieren met illustraties :-) Dat, en ook nog een stoepbord. En er is een muurtje met behang dat ik ontwierp. En een aantal van mijn kaarten zijn er te koop. Ha, best een flinke vleug ninamaakt dus! Ik spendeerde afgelopen week heel wat uurtjes in de winkel, vooral vanwege die ramen. Wat een klus! Zal ik wat fotootjes laten zien? (O, en hier lees je er ook nog iets over!)

o Fietsen, zwemmen, rennen en wandelen.

Zo, genoeg over de theetekeningen. De afgelopen maand was namelijk ook best een sportieve maand. Nu is sportief is niet echt een woord dat mij omschrijft, maar de laatste weken leek het er bijna op. Juist door de relatieve ‘onrust’ in de dagelijkse dingen, vond ik het heerlijk om buiten te zijn. Mijn hoofd even wat rust te gunnen.

Sidenote: Ja, dat is best nieuw voor me. Misschien schrijf ik er later nog eens uitgebreider over, maar door mindfulness en wat al niet meer, heeft lichaamsbeweging – en eigenlijk alles wat met mijn lijf te maken heeft – een heel andere lading gekregen. Ineens gaat het niet meer over uiterlijk, over doelen of presteren of op de lange termijn iets bereiken. Eigenlijk gaat het voor mij alleen nog maar over de beleving, de ervaring op het moment zelf. Als ik beweeg doe ik dat omdat het nú goed voelt. En dat blijkt een wereld van verschil te zijn :-)

Dus ik trok er vaak op uit: soms ging ik in het weekend fietsen-zwemmen-rennen-fietsen. Soms rende ik een rondje na een hele dag werken. En soms vulde ik mijn thermoskan en wandelde ik een paar uur. Blijkbaar was dat wat ik afgelopen maand nodig had. Hoe heerlijk om er op deze manier van te kunnen genieten.

o Mooie, openhartige gesprekken.

Ik sprak de afgelopen maand behoorlijk wat mensen. Ik telde net even in mijn agenda: twaalf afspraken. En omdat iedereen zo’n beetje vroeg hoe ik het in het klooster had gehad, gingen die ontmoetingen vaak vanzelf de diepte in. Het was mooi.

o Me goed, sterk, gegrond, levend voelen.

Ja, lekker cheesy. Of nou ja, ik weet niet of het cheesy is. Het ging heus niet allemaal vanzelf. Maar uiteindelijk was het gevoel dat overheerste er eentje van verbinding/verbondenheid. Met mezelf, met anderen, met alles wat me overstijgt. Om een voorbeeld te geven: mijn maand eindigde met een wonderlijke samenloop van omstandigheden, waardoor ik de stoute schoenen aantrok en een lunchafspraak maakte met iemand die ik inspirerend vind. Het was nogal buiten m’n comfortzone, om dat zomaar te doen. Maar diegene zei zonder aarzelen ‘ja’, en vervolgens ging die ontmoeting als een tierelier. Zo vanzelf, zo logisch, zo inspirerend… ik gloei geloof ik nog een beetje na.

Dus ja. Misschien gaan de dingen gewoon goed zoals ze gaan. Misschien hoef ik me niet zoveel zorgen te maken, mag ik gewoon mijn ogen open houden en met de stroom meebewegen. Misschien gebeurt alles precies op tijd, stap voor stap, ook al snap ik niet precies hoe en waarom. Daarop probeer ik te vertrouwen. En dat is best wel eng, maar kneiters, wat mooi ook. Een avontuur. Met dat gevoel sluit ik de maand af.

En dat gevoel hoop ik mee te nemen de nieuwe maand in. Maart belooft een drukke maand te worden, in ieder geval qua werk. Maar nu ik gewend ben aan m’n nieuwe plekje is er ook weer wat meer rust en ritme in de tent. Dus ik heb er vertrouwen in. Benieuwd waar de maand ons gaat brengen :-)