Gewoon wat lievelingsdingen.

Eigenlijk wilde ik vandaag een Fair Wear Friday-verhaaltje schrijven, maar soms loopt het leven anders. Want plotseling leek vandaag de perfecte dag om een paar lievelingsdingen van dit moment op een rij te zetten. Want ik houd van lievelingsdingen (wie niet hè). Het zijn lekker random dingen, dan weet je dat vast.

In plaats van één lievelingsliedje dat ik over and over again draai, heb ik de laatste tijd eigenlijk een heel clubje favoriete liedjes, van verschillende artiesten. Soms heb je dat, dan ontdek je ze ineens bij bosjes. Ik heb ze bij elkaar gezet in een playlist, mocht je nieuwsgierig zijn. Als je nu vast op play drukt, weet je zeker dat je dit hele artikel gezellige muziek op de achtergrond hebt. :-)

Het zijn allemaal vrolijke enthousiaste muziekjes, niet omdat ik de laatste tijd zo chagrijnig of sip ben, maar omdat vrolijk en enthousiast altijd goed is.

Mijn lievelingseten is meestal pannenkoeken of frietjes, maar afgelopen zomer verheugde ik me ook heel vaak op de salade van That Sunday Feeling. Of nou ja, de salade is natuurlijk niet van hen, maar op die blog vond ik het recept.

Eigenlijk houd ik niet van salades. Ik houd vooral niet zo van sla. Maar deze heeft maar een heel klein beetje sla (en soms laat ik die stiekem ook nog achterwege) en er zit appel in en kappertjes en aardappel en nog allerlei lekkere dingen, en ja, het is gewoon heel lekker samen. En ook niet zo ingewikkeld om klaar te maken. (Oké, wel een klein beetje want Floris vind salades vies dus dan moet hij iets anders eten en dan wordt het allemaal toch nog een beetje ingewikkeld.)

Ik wilde ook iets vertellen over mijn lievelingskledingstuk, maar o nee, probleem. Ik kan niet kiezen. Tellen accessoires ook? Dan namelijk mijn fijne tas. Nee, niet gesponsord ofzo (of ben ik de enige die ineens overspoeld wordt door blogs over gesponsorde tassen?), ik kocht ‘m gewoon als vakantiesouvenir. En hij is fantastisch, maar ik geloof dat ik dat al vaker gezegd had. Nou ja, dan weet je in ieder geval zeker dat ik het meen :-)

Ik geloof dat ik de laatste maanden ook een lievelingsuitje heb ontwikkeld. Namelijk koffie drinken en taart eten bij Anat. Niet dat ik dat nu ineens elke week doe, maar ik denk er wel heel vaak aan, haha. En ik kan me niet herinneren dat ik er ooit geen zin in had. Want Anat is een heel fijn koffietentje aan de rand van een heel fijn park in Groningen en de taarten zijn er misschien nog wel het allerfijnst.

Omdat het bij het park zit móet je het wel combineren met een wandelingetje en van wandelen in het park word een mens ook blij. (O, hieronder zie je ook meteen mijn lievelingspersoon :-) Het lijkt trouwens net of floris duizend chocoladetaart had en ik maar een ministukje verrukkelijke lavendelcake, maar we deden ze allebei door de helft voor dubbele pret.)

En omdat ik het grootste deel van mijn dagen werkend doorbreng, vind ik dat ik ook wel iets mag vertellen van mijn lievelingsopdracht van de laatste tijd. Dat is namelijk het konijnenportretje wat ik mocht maken voor Annabel. Sowieso vond ik het tof dat ze mij met een verzoekje mailde, want ik volg haar blog al een poosje en ik word er altijd blij van. Misschien nog wel het meest van het abstracte logo, zo leuk vind ik die.

Maar goed, ze mailde mij dus met de vraag of ik haar konijnen wilde portretteren. Ik bedoel, hoe zou ik daar ooit nee op kunnen zeggen? Precies. Mijn eerste reactie (in mijn hoofd dan hè) was ‘ah maar dat kan ik toch helemaal niet’, maar toen schetste ik een beetje en ontdekte ik dat het misschien toch wel goed zou kunnen komen.

En kijk, zo gingen Jip en Lola uiteindelijk op de post:

En vooruit, dan ook nog maar even mijn lievelingsfoto van de afgelopen week. Hij is gemaakt bij The Student Hotel, een nieuw hotel in Groningen en alles is er zó tof. Nou ja, ik ben niet op de kamers geweest natuurlijk. Maar het restaurant/café/bar is fantastisch, en alle andere lounchruimtes beneden zagen ook heel awesome uit. En het eten was verrukkelijk. Dus ja. Heel veel ja. :-)

Zo, dat was wel weer genoeg lievelingsvrolijkheid. Stiekem werkt het schrijven van zo’n blogpost ook heel terapeuthisch, want eigenlijk is het gewoon een fijnedingenlijstje, en van fijne dingen op een rijtje zetten word je dankbaar en vrolijk. Hopelijk geldt dat ook voor het lezen ervan, dan heb ik de wereld zelfs nog een stukje mooier gemaakt vandaag. ;-) Ha.

Fijne zaterdag!