waar ik blij van word: hertjes

In dat stukje rechts kun je al lezen (en zien) dat ik van hertjes houd. Ik bedoel, ze zijn mooi, een beetje elegant, lief, en fotogeniek. Ik vind dat wel leuk. Dus het laatste jaar van mijn leven in Nijmegen ging ik regelmatig naar het Kronenburgerpark om even bij de hertjes te gluren. Op onze trouwdag maakten we er zelfs wat foto’s :) Maar helaaspeanutbutter wist ik de hertjes in Assen maar niet te vinden. Totdat ik vorige week een oproepje op m’n feestboek plaatste en een rasechte Assenaar me wist te vertellen waar het hertenkamp was. Woehee! Het bleek supermakkelijk te zijn, niet zo dichtbij mijn huis, maar wel heel dicht bij het centrum. De straat heet zelfs Hertenkamp. Beetje dom dus dat ik er niet eerder achter was gekomen. Ach, iedereen is wel eens dom.

Dus beter laat dan nooit: ik ging erheen. Met de camera. En toen ik thuiskwam ging ik photoshoppen. Heul lang, want ik had ongeveer een miljoen foto’s. Ik werk nog aan mijn fotomaakvaardigheden, maar in photoshop weet ik inmiddels een beetje de weg. Nou ja, genoeg gekletst. Ik presenteer u: het hertjesparadijs (en ze worden groter als je klikt :))