Kijk, één voordeel aan mijn nieuwe woonplaats*: we hebben een ruilfacebookpagina. Een wat?
Een r u i l f a c e b o o k p a g i n a .
Oftewel: een pagina waarop je spullen met elkaar kunt ruilen. Net als marktplaats zeg maar. Alleen mag je er geen geld voor vragen, alleen een ander product. En dan handel je dus niet met heel Nederland, maar gewoon met mensen uit het prachtige Assen en omstreken. Zodat je nooit naar de andere kant van het land hoeft te rijden voor een prachtig kastje waar bij thuiskomst houtworm in blijkt te zitten (sorrie buurmevrouw*).
En daardoor ontdekte ik dat het stiekem best leuk is om je voorraadkast aan te vullen door oude, (voor mij) nutteloze, verstofte spulletjes aan te bieden. Want in plaats van iets heel ingewikkelds te verzinnen dat je al heel lang wil maar wat niemand aan je kwijt wil omdat het zo leuk is, kun je natuurlijk net zo goed je zooitjes ruilen voor boodschappen. Echt, iedereen doet dat daar. Een voorbeeld van een advertentietje:
ZOI Woman zwart wit gestreept shirt.
Ruilen voor 3 pakken diepvries pens (voor de hond) en 3 pakjes
sardientjes. Marsdijk.
Met daaronder de foto van het shirt. Oh ja, en Marsdijk is dan de wijk waarin het is. Ik bedoel, dat is toch best wel grappig? Vooral de diepvriespens, bluuuh.
Of deze:
Smilde. Nieuwe klok. Tegen wat hapjes ofzo.
En dan dus een foto eronder van de duizelingwekkend mooie winnie-de-poehklok.
Vervolgens reageer je op dat bericht, schrijf je die meneer of mevrouw een persoonlijk bericht (ugh, niet een heel persoonlijk bericht natuurlijk, maar zo’n chatdingie) en dan spreek je af wanneer je het op komt halen. En je vergeet natuurlijk niet de diepvriespens of de hapjes ofzo mee te nemen.
Oké, maar nu weer serieus. Het werkt best wel goed en het is eigenlijk ook wel leuk. De ene keer komt er iemand aan de deur met twee pakken melk, dan weer met rooibosthee, een reep chocola of een zak pasta (of drie omdat ze niet kon kiezen). En ondertussen ben ik mooi van mijn nooit gebruikte adressenboekje, ferraripet, gelezen boeken en lelijk fotolijstje af. Ik ben fan :)
Oh en deze week nam ik voor het eerst iets aangebodens in ontvangst. Handcrème in ruil voor een fles cheapy cola. Want mijn handen zijn niet zo koubestendig en begonnen steeds meer schuurpapierverschijnselen te vertonen. Maar nu niet meer, hoezee!
Dus de moraal van het verhaal: ruilen is het nieuwe kopen! Check eens of jouw woonplaats ook zo’n hippe feestboekpagina heeft en maak iedereen blij :)
* oké, de hoofdstad van Drenthe heeft vast wel meer voordelen, maar het feit dat mijn fiets vorige week gestolen is, vind ik toch écht een nadeel.
* Ja, mijn buurvrouw had dat dus, superzielig!
Haha, geniaal!
Oh, wat ontzettend leuk! Kom je ook nog ’s in contact met iemand, voor die oudjes en je bent heel makkelijk van je troepjes af! Handig hoor!
Lieve schattepatatte, wat fijn dat mijn supergave kastje met holbewoners…. Grrr ;-) .. jou tot inspiratie is geweest. ( Je kan er ook moeilijk omheen, zodra jij je slaapkamer gordijnen open doet zwaaien ze vanuit het compleet vernaggelde kastje naar je denk ik ;-) ) Gelukkig ligt Peize, waar t kastje vandaan komt niet aan de andere kant vh land, maar mocht je het vanuit het perspectief van je lezers zien, dan misschien weer wel :-) en het was idd niet nice. Trrrraumaaaaaa…. Maarrrr ik moet er voor het ruilgevoel wel ff bij vermelden dat ik een héél tof ander kastje heb geruild tegen een pak luiers, ook met glas in lood deurtjes, waar nu mijn oude VW busjes in staan te schitteren :-) In de lente krijgt het nog een likje verf et voìla, happiness :-) En jouw lieve weessleutelhangers die van baasje zijn veranderd, slapen nu bij de meiden in bed, zijn aangekleed met barbiekleren en er is net zelfs een wc voor geknutseld. :-) Van ruilen komt geen huilen, het is superhandig en onwijs grappig. Maar pens……? Gruwel, yieks…er zijn grenzen haha!
hahaha ik moest zo lachen om je reactie (en floris ook) haha.
‘Tegen wat hapjes ofzo’. Hihi!
Overigens; als je nog even doorgaat klopt het spreekwoord weer:
Van ruilen huil je tranen van geluk :) (maar dan beter niet via ‘jouw vrouw, mijn vrouw’…)