Hoi! Wat een mooie dag is het vandaag! Bevrijdingsdag en dan ook nog met zulk heerlijk weer. Ik besloot er een feestje van te maken en ging wandelen. Meestal doe ik dat met Floris of vrienden of wie er ook maar mee wil, maar vandaag ging ik lekker alleen.
Nou ja, niet helemaal alleen: ik nam het fototoestel mee! Ik koos een van mijn lievelingswandelroutes, die op het Hijkerveld. Want daar was ik al een paar keer eerder geweest en toen vond ik het steeds jammer dat ik de camera niet bij me had. Maar nu dus wel!
Ik gebruik mijn camera heel vaak, maar eigenlijk bijna altijd op mijn werkkamer. Voor instagramplaatjes, productfoto’s en dat soort dingen. Bovendien fotografeerde ik tot een half jaar geleden alles met de automatische functie, wel zo makkelijk. Maar ook minder leuk! Hoe dan ook, dit was een van de eerste keren dat ik foto’s ging maken in het wild. Behalve een fijne wandeling dus ook meteen een goede oefening :-)
Het Hijkerveld is niet echt om de hoek, maar 25 minuutjes met de auto en ik was er. Wat ik zo leuk vind aan deze route? Nou, er is én bos, én heide, én dieren. En zon, als je geluk hebt. En geen bebouwing en ook niet al teveel mensen, dus als ik daar ben heb ik het gevoel dat ik even in een andere wereld ben. Dat vind ik fijn :-)
Aan het begin van de route is er een paadje door het bos. Echt zo’n typisch bospaadje, een beetje smal en je komt er niemand tegen. En ik wist het nog niet, maar blaadjes bleken een van mijn favoriete foto-objecten te zijn. Dus alvast sorry als je straks door de blaadjes het bos niet meer ziet (oké nog een keer sorry, dat was een beetje flauw).
Kijk nou hoe mooi die zon daarop schijnt en alles! Werd ik blij van :-)
Na het bospaadje kwam ik bij de hei! Hoera, hei vind ik ook leuk. Al gauw kwam ik de vrienden hieronder tegen. Schotse Hooglanders met jonkies, hoe lief! Ik wilde eigenlijk zeggen puppy’s, maar het zijn denk ik kalfjes. Maar zo zacht! Ik durfde niet dichterbij te komen, maar er was een meneer die dat wel durfde en hij vertelde me dat het kleintje daar achteraan nog geen week oud is :-)
Ik vind wandelroutes waarbij je steeds op je uitgeprinte plattegrondje moet kijken ook best leuk, maar bij deze volgde ik gewoon de paarse paaltjes.
Kijk nou, er was ook een puppy kalfje alleen op pad:
Heel lief, hij ging ook een stukje rennen. En hij was helemaal niet bang voor mij (en ik ook niet voor hem), alleen toen hij vlakbij kwam besloot hij toch even van het paadje af te wijken en met een boogje om me heen te wandelen.
Vervolgens kwam ik bij het water. Het was mooi blauw. Bij de foto hieronder vind ik de lijnen leuk, ik kreeg meteen zin om het na te schilderen.
Oja, en sprietjes.
Oké, even een momentje voor de zelfontspanner. Ik was al sinds de kudde Schotse Hooglanders geen mensen meer tegengekomen, dus ik kon lekker ongegeneerd mijn gang gaan. Soms voel ik me dan een beetje zo’n gekke troela die alles doet voor de perfecte instagramfoto, maar nu stond mijn werkmodus uit en had ik gewoon zin om vrolijke foto’s met mezelf te maken. Dus ha, ik was in mijn element :-)
En toen zag ik ineens een heel veldje witte bloemetjes! Hopsa, ook op de foto. Zie je dat witte vlekje in de lucht? Dat was een parachutespringer. Of wacht, misschien heet dat anders. Er waren er in ieder geval meerdere en ze stegen steeds op vanaf de grond.
Hoera, nog meer Schotse Hooglanders. Of misschien waren het dezelfde als daarvoor en waren ze ook gewoon uit wandelen gegaan, ik geef ze groot gelijk. Deze meneer dacht, ga toch weg met je foto, en stak toen lekker z’n tong uit.
Het kalfje was er ook weer :-)
Het laatste deel van de wandeling was weer door het bos. Ik zat helemaal in de fotoflow, en die blaadjes waren er echt niet minder fotogeniek op geworden. De foto hieronder stelde ik expres niet scherp, want dan krijg je zo’n leuk bokeh-effect (net als je soms met lichtjes hebt! Maar met zonnige blaadjes werkt het dus ook.)
Nog meer mooi groens.
O, de foto hieronder is misschien wel mijn favoriet van allemaal. Hij reikt zo mooi naar de zon :-)
Toen ik bijna weer bij de auto was, zag ik precies nog een heleboel prachtige rode bladeren boven me. Het zou zonde zijn geweest om ze niet vast te leggen. Ik was zo enthousiast dat ik – door mijn lens omhoog turend – per ongeluk het hele fietspad in beslag nam. Gelukkig werd ik net op tijd gewaarschuwd door het gebel van de twee naderende fietsers.
Ik bedoel, kijk nou hoe de zon daar mooi doorheen komt! Lensflare en hoppa. Ik blij.
Het was maar goed dat dat het einde van de wandelroute was, want anders was ik blijven wandelen en foto’s maken. Ik had per ongeluk al een uur langer over de wandeling gedaan dan de vorige keer, oeps. Hoe dan ook, ik vond het een fijne middag.
En door alle foto’s kan ik er lekker lang van nagenieten :-)
BewarenBewaren
BewarenBewarenBewarenBewaren
De zon schijnt zo mooi op de blaadjes bij die laatste foto’s! Het is heerlijk om lekker in het bos te wandelen, buiten zijn is gewoon fijn :)
Ah ja hè, ik werd er ook zo blij van! :-)
Heel fijne foto’s Nina! Volgens mij ook een goede route, zo handig als je die op een gegeven moment gewoon kent/weet. Vind het echt tof dat je gewoon in je eentje ging (en ook nog de moeite hebt genomen foto’s van je zelf te maken) :) Ik was gisteren even bij de Schaapskooi in Heerde en daar is de natuur ook zo mooi en uitnodigend!
Dankjewel! En inderdaad, er is zoveel mooie Nederlandse natuur! :-)
Wauw prachtige foto’s Nina!
Echt leuk, moet ik ook vaker gaan doen, gewoon ontspannend foto’s maken.
Ahh dankje! En ik kan het helemaal aanraden, het was zo heerlijk!
Wat een prachtige, dromerige foto’s heb je gemaakt. En door je verhaal kunnen we echt ‘meewandelen’. En nogmaals: die kalfjes, zo lie-hief!
Dankjewel Hermien! :-D Haha, ja, die kalfjes hè!
Och zo zoet dat kalfje!!
haha ja! :-) :-)