Januari was de maand van…

Zal ik voor de verandering eens vertellen dat de afgelopen maand héél fijn was? Want dat is al even geleden. Maar het was dus ook echt zo. Januari voelde als een frisse start, op allerlei manieren. Lees maar mee.

Januari was de maand van…

o Ontdekken hoe heerlijk het is om buiten te zwemmen.

De ontdekking van 2020, wat mij betreft. Buiten zwemmen. Ja, in de kou. Op nieuwjaarsochtend besloten een vriendin en ik dat te gaan doen, bij wijze van nieuwjaarsduik (maar dan zonder toeters, bellen en unox-mutsen). Ik dacht dat het met name achteraf heel fijn zou zijn, maar ik bleek juist enorm te genieten van het koude water zelf. Die fysieke senstatie is zo intens, dat je jezelf er wel aan móet overgeven. ‘Give your thinking mind a break’, zou Adriene zeggen (je weet wel, die van de YouTube-yoga). En dat was een erg welkome ervaring, vooral na een decembermaand waarin ik af en toe het gevoel had dat ik in m’n hoofd opgesloten zat.

Dus het bleef niet bij die ene nieuwjaarsochtend. De rest van de maand werd het een wekelijks uitje. Wel even wennen om in m’n eentje te gaan, en ook een beetje awkward, omdat er altijd honderd mensen aan het wandelen en mountainbiken zijn, en dan ben ik dus die ene gek die het water in gaat. Maar ik besloot dat het sociale ongemak niet opwoog tegen het heerlijke gevoel dat het me geeft :-) Dus ja, een frisse start was het zeker.

o Een hele stroom aan nieuwe inspiratie en motivatie voor ninamaakt.

Een paar dagen het nieuwe jaar in begon ik ook weer met werken. En dat was even een dingetje, want op een of andere manier had ik er niet zo’n zin in. In plaats van me eroverheen te zetten en met tegenzin aan te gaan modderen, besloot ik een brainstormsessie in te lassen. Even de tijd nemen om uit te zoomen op mijn bedrijf en terug te blikken op het afgelopen jaar. Wat was er goed gegaan en in welke dingen was er verbetering mogelijk? Waar wil ik me het komende jaar op focussen en wat is daar voor nodig?

Die brainstormsessie deed me meer dan goed. Terug naar de kern van mijn werk. Ik besloot waar ik mijn pijlen op wilde gaan richten en maakte stappenplannetjes om dat te doen.

Om een voorbeeld te geven: een van de aandachtspunten was het zoeken naar een nieuwe werkruimte. Niet omdat mijn huidige plek niet bevalt, maar omdat ik in mijn ideale werksituatie op de fiets (of lopend!) naar m’n werk kan en iemand heb om tegenaan te kletsen. Dus samen met een vriendin/mede-zzp’er vervolgde ik de zoektocht naar een werkruimte in onze woonplaats.

En die vonden we! Inmiddels hebben we de sleutel en kunnen we het plekje gaan inrichten. Best spannend allemaal, maar ook heel tof dat er uit die brainstormsessie meteen zo’n concrete stap volgde. Dus yes, ook op werkgebied is er een frisse start. (Dus nu volgt een selfie van toen ik extra hard genoot van het fijne plekje in Groningen dat ik straks ga verlaten:)

o Me heel gemotiveerd en best wel sterk voelen :-)

Ik moest de laatste maanden vaak denken aan de woorden ‘I am both struggle and strength’. Ik vind dat een fijne reminder, want vaak voel ik óf alleen maar struggle, óf alleen maar strength. Dat zinnetje helpt me om in die pieken en dalen een klein beetje perspectief te zien. Het is er allebei, en dat is oké.

En na een november en december met behoorlijk wat innerlijke struggles, was januari een maand waarin ik dat gevoel van strength bewust opzocht. Bijvoorbeeld door te zwemmen, want die intense ervaring van het koude water herinnerde me er steeds weer aan hoe sterk ik eigenlijk ben. Dat gaf zo’n boost dat ik me ook in mijn werk (en eigenlijk in alles) iets sterker, zelfverzekerder en gemotiveerder voelde.

o Goed voor mezelf zorgen.

Ja, nog zoiets. Ik probeer heus goed voor mezelf te zorgen, maar in sommige situaties vergeet ik het wat makkelijker. Bijvoorbeeld als ik met andere mensen ben, of juist op ‘saaie’ werkdagen op kantoor. De afgelopen maand was er één moment waarop ik het duidelijk van tevoren aan zag komen, en toen ik me daar bewust van werd, beloofde ik die dag goed voor mezelf te zorgen. En ik hield me eraan. Die avond trok ik me een half uurtje terug terwijl ik bezoek had, omdat ik me écht niet fit voelde.

En in de weken die volgden bleef ik er alert op. Vaak maakte ik ’s ochtends met mezelf de afspraak dat ik het beste met mezelf voor had. (Echt hoor, dat werkt.) Op werkdagen betekende het dat ik op tijd pauze nam of van taak wisselde, in plaats van een uur gefrustreerd door te ploeteren op iets wat met een helder hoofd maar vijf minuten kost. In die kleine, subtiele dingen zit het bij mij. Hé ho, hoe fijn is het dan als dat lukt. :)

o Een retraite in een klooster.

Zo, een stevig punt om de maand mee af te sluiten. Want in de laatste week van januari trok ik er vier dagen op uit. Of trok ik me terug, het is maar net hoe je het bekijkt. Begin van de maand meldde ik me aan voor een stilteretraite in het klooster in Huissen, en vier weken later was ik er. Kneitersspannend natuurlijk, want het was de eerste keer dat ik zoiets deed. Maar ik was benieuwd en toen ik op de website dit programma tegenkwam, voelde het alsof het voor mij was. De timing, de invulling, de plek, allemaal goed. Dus ik ging.

En het was ook goed. Het is nog even zoeken naar woorden om de ervaring te beschrijven, want het ging behoorlijk diep. Met zoveel stilte en relatief weinig afleiding kun je blijkbaar niet anders dan tot de kern komen. Alsof je één voor één alle laagjes van het dagelijks leven afpelt, en licht laat schijnen op dat wat daaronder is. Confronterend wel. Het maakt precies duidelijk wat er goed en niet goed gaat in je leven. Maar het programma was erop ingericht om dat met elkaar en onder begeleiding te onderzoeken, in je eigen tempo, op een hele veilige en liefdevolle manier.

Dus met een rugzak vol bijzondere ervaringen en waardevolle inzichten kwam ik weer thuis. Een andere deelnemer zei ‘het is alsof ik hier zware bagage heb achtergelaten, en met nieuwe, lichte bagage, weer naar huis ga’. Dus ja, het was een intense maar hoopvolle week. Inmiddels ben ik twee dagen thuis en nog een beetje aan het landen. Dat komt wel :-)

Pfiew! Dat was januari. In mijn hoofd is januari een grijze maand waarin weinig te beleven is, maar dit keer was dat dus niet het geval. Alsof mijn winterslaap is afgelopen, zo voelde het. Niet dat ik nu verwacht dat de rest het jaar helemaal smooth en easy en vrolijk en gezellig zal gaan, maar hé: een goed begin is het halve werk. Dus nu op naar februari. Een maand waarin de retraite nog even nasuddert en waarin ik tegelijkertijd mijn werkplek verhuis, en daarmee ook even mijn nieuwe dagelijkse ritme moet ontdekken. Ik voorzie een rommelige maand :-) Zullen we maar gewoon kijken wat het ons brengt?