De postbode kwam een lichtje brengen

Ah, van sommige dingen kan ik zo blij worden! Ik weet wel dat spullen niet gelukkig maken, maar heel soms doen ze dat bij mij toch een klein beetje. Bijvoorbeeld als een Groninger mevrouwtje – die je eens op een bloggersmeeting ontmoette – een nieuw product lanceert, dat gewoon heel prachtig is. En als dat dan bijvoorbeeld een kaarsje in een potje is. Heus, ik werd er al blij van voordat ik ‘m in het echt had gezien. Reken maar dat ik dubbelblij was toen ik ‘m won en de postbode met dat kaarsje aan kwam lopen :-)

Het ging namelijk zo: via de Instagram van Martine zag ik dat ze iets nieuws op de markt ging brengen. LOCHT, noemde ze het. En ik weet dat het raar is, maar ik vind de L een mooie letter, dus woorden die met de L beginnen vind ik (meestal) ook mooi. Zoals Liefde, Licht en Leven :-) En Locht dus ook. En dan ook nog in een mooi vormgegeven logo, het is misschien een beetje overdreven, maar ik word daar nu eenmaal blij van.

Oké, het product zelf doet er natuurlijk ook wel toe. LOCHT is een lekker ruikend kaarsje, gemaakt van sojawas, in een klein apothekerspotje. Het ruikt bijvoorbeeld naar vijgen, naar amandel of naar bergamot (ik weet eigenlijk niet wat bergamot is, maar het klinkt zo mysterieus en mooi). En Martine maakt ze helemaal zelf. Ik geloof niet dat ik eerder zo enthousiast was over een kaars, maar eens moest blijkbaar de eerste keer zijn.

Dus toen diezelfde Martine aankondigde een winactie te houden waarbij je zo’n mooi lichtje kon winnen, waagde ik het er natuurlijk op. Ik maakte een gezellige tekening met lievelingsbloempjes en de kaars, en deelde die op instagram. En ik vond dat Laura er ook wel eentje kon gebruiken.

Vervolgens bleek ik een van de gelukkige winnaars te zijn (wat eigenlijk een beetje een rare term is, want zouden er dan ook ongelukkige winnaars zijn?), en kreeg ik een spannend pakketje van de postbode. Oja, dacht ik, het sjieke kaarsje! Hoewel ik stiekem om de geur van vijgen had gevraagd, en voor Laura oranjebloesem had uitgezocht, bleek mijn kaarsje toch naar oranjebloesem te ruiken. Maar hé, who cares want het is allemaal even fijn.

En aangezien ik even later ook mijn lievelingsbloempjes in het tuincentrum spotte, kon ik nu eindelijk mijn illustratie werkelijkheid zien worden. Et voilà:

Zo simpel kan het leven dus zijn. En reken maar dat mijn werkkamertje lekker ruikt.