Lijstje van vijf: De plantenbende

Ik had geen groene vingers. Dat wist ik helemaal zeker. En ik dacht, als je nu eenmaal niet met groene vingers geboren bent, dan zul je ze ook wel nooit meer krijgen. Maar de laatste maanden begin ik toch een beetje hoop te krijgen. Want ik begin dat hele plantjes-/tuinieren-/moestuintjes-gedoe eigenlijk steeds leuker te vinden. Sinds een paar maanden doe ik zelfs af en toe mee aan de Urban Jungle Bloggers. Het moet niet gekker worden.

Deze maand was het UJB-thema ‘Show Your Gang’, oftewel: laat je plantenbende zien. En dan niet bende als in zooi, maar bende als in een groep, zoals een maffiabende, haha. Dus ik toverde al mijn gangsterplanten tevoorschijn en maakte foto’s alsof mijn leven er vanaf hing (je weet het nooit met die gangsters). Vervolgens las ik de beschrijving van het thema en ontdekte ik dat je ook gewoon een selectie van je plantjes mocht gebruiken. Nou ja, te laat. Dus bereid je voor op heel veel plantjes.

En omdat alleen foto’s ook weer zo wat is, gooi ik er nog wat tips tussendoor. Vijf tips om wat meer into the plantjes te geraken, zeg maar. Want jij daar, ja, jij met die witte vingers: er is nog hoop. En dan hebben we meteen een lijstje van vijf, want daar is het ook wel weer eens tijd voor. Hé ho, let’s go!

Vijf tips voor groene(re) vingers

 Begin klein
Plantjes in huis halen is echt niet moeilijk. Ik bedoel, ga naar het tuincentrum, de markt of waar dan ook, en koop één klein cactusje. Voilà. Of voor de fanatiekelingen: koop er twee, of zelfs drie.

Het lijkt misschien weinig voor te stellen, maar het is meer dan het lijkt: het is een begin. Je kunt heus wel net zo’n plantenliefhebber worden als je moeder, je buurvrouw of de meneer van het tuincentrum, maar dat wordt je natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Dus wees aardig voor jezelf, en bouw het rustig op. Zo begon ik met de drie cactusjes hierboven. Cactusjes zijn wat dat betreft ideaal. Ze staan gezellig in je woonkamer en ze zeuren bijna niet. Als je ze twee weken vergeten bent, kijken ze nog steeds vrolijk. :)

 Kijk goed om je heen
‘Vroeger’ had ik niet zoveel met plantjes. Met boterbloempjes en klaprozen als uitzondering, als ik die in de berm zag staan, maakte mijn hart een sprongetje. Totdat ik verder ging kijken. Op de fiets, in de voortuintjes in de straat, bij het bloemistje tegenover de supermarkt, op Pinterest, et cetera. Die spreuk van Matisse begin ik steeds mooier te vinden: There are always flowers for those who want to see them. Want warempel, er zijn inderdaad overal en altijd wel bloemetjes!

En terwijl mijn ogen keken, bedacht mijn hoofd of ik het mooi vond of niet. Zo werd ik twee lentes geleden verliefd op een boom met mooie bloemen, en kwam ik er via Pinterest achter dat het een Magnolia was. En afgelopen najaar spotte ik voor het eerst een Pilea, en ontdekte ik dat die in het Nederlands de Pannenkoekenplant wordt genoemd. Die kwam natuurlijk op mijn wishlist :) En zo leer ik steeds meer nieuwe plantjes, bloemen en bomen kennen, en ga ik ze vanzelf steeds meer waarderen :)

 Maak er een feestje van
Als ik een paar jaar geleden aan het woord ‘kamerplant’ dacht, zag ik in mijn hoofd een plant in een saaie, ietwat truttige pot in een vensterbank staan. Het kwam niet in me op dat je een plant ook in een jam- of weckpotje zou kunnen zetten, in een koektrommel, of in een theekopje (of theepot) van de kringloopwinkel. Maar dat kan dus gewoon. Heus, de mogelijkheden zijn eindeloos. En als je met dat in je achterhoofd door een kringloopwinkel, bouwmarkt of keukenzooiwinkel loopt, krijg je vanzelf zin in plantjes. Echt waar.

 Bestempel je zoekmachine tot partner in crime
Internet is je grootste vriend, en dan met name Google Ecosia (die zoekmachine plant bomen!). Want stel, je hebt een lief leuk schattig plantje in je vensterbank, en op een gegeven moment zie je dat de blaadjes een beetje rood worden. Je denkt ‘aah, is dat goed of juist niet?’. Dus je typt ‘vetplantje rood’ in, en binnen de kortste keren weet je dat je plantje stressjes heeft, omdat hij te lang in de felle zon heeft gestaan. Je zet ‘m snel op een ander plekje, en voor je het weet is hij er weer helemaal bovenop. Reken maar dat je nu nóg gelukkiger bent met je plantje.

Als je al bij level twee bent aangekomen – een moestuintje – is deze tip ook erg aan te raden. Want elk plantje heeft weer andere wensen, en met wat vooronderzoek kun je ze helemaal op laten bloeien :)

 Geniet ervan :)

PS De tekeningetjes in deze blogpost zijn ook als kaartje verkrijgbaar in mijn webshop!

PPS Zal ik nog vertellen waarom die ene twee bruiloftsplantjes zijn? Nou, wij hadden op onze trouwdag minivetplantjes als corsages. Ze waren per ongeluk niet heel erg druktebestendig, want als ze een stootje kregen viel er soms een blaadje af. Dus mijn oma had aan het eind van de dag alleen nog een lintje, en floris kreeg halverwege de dag een nieuwe, omdat het anders zo zielig stond. Maar toch, het was wel heel leuk. Na de bruiloft stopte mijn moeder wat blaadjes van de corsage in de grond, en daar groeiden vervolgens weer nieuwe vetplantjes uit! (Kijk, zo werkt dat.)

PPPS O, nu moet ik zeker ook het verhaal van het zielige hangplantje vertellen? Toen we ‘m kochten was hij heel leuk en lief. Maar bij thuiskomst liet ik hem per ongeluk vallen, en omdat ik zo schrok, viel toen ook nog het net-gekochte tafelblad er bovenop. We hingen ‘m toch maar in de badkamer, maar daar had hij te weinig daglicht. Vervolgens mocht hij in de vensterbank, maar dat vond hij juist weer te heet. Dus nu staat hij midden in de kamer, en daar heeft hij het eindelijk naar zijn zin. Hij komt nu weer op krachten, en in het midden groeien allemaal nieuwe verse gezonde blaadjes :) En hij leefde nog lang en gelukkig.