Ik was een heel klein beetje inspiratieloos qua lijstjes dit weekend, dus ik dacht, laat ik eens een lijstje maken van iets waar ik normaal nooit over schrijf. Zoals hardlopen. Ik weet ook best waarom ik er nooit over schrijf, hoor: ik blog alleen over dingen waar ik blij van word. En tja, met hardlopen heb ik of een of andere manier een beetje een haat-liefdeverhouding. Maar hé, de afgelopen week werd ik er wel een heel klein pietsie beetje blij van, dus ik vind dat ik er nu toch eens over mag typen. Dus daarom:
Vijf dingen die je nog niet wist over nina en hardlopen
Mijn streven is om één keer per week hard te lopen. Ik ben bang dat ik het niet volhoud als ik het vaker doe (“ik heb vorige week al twee keer gerend, dus kan ik het nu wel een keertje overslaan..”), en als ik het minder vaak doe, ben ik elke keer teleurgesteld dat mijn conditie niet op peil is gebleven, dus dat lijkt me ook niet slim. Ik ben nu sinds februari bezig en – op mijn drukke dans- en zingvakantie van vier weken na – heb ik het elke week volgehouden. Stiekem ben ik daar best een heel klein beetje trots op. Ik heb het ook eens bijna een jaar volgehouden, maar toen vond ik het in de zomer te warm. Nu heb ik de warmte overleefd en zie ik de winter vol vertrouwen tegemoet :)
In tegenstelling tot veel mensen ren ik nooit met Evy. Zo’n anderhalf jaar geleden probeerde ik haar te downloaden (oe dat klinkt een beetje gek, maar je snapt me), maar om een of andere reden kreeg ik het niet voor elkaar. Dus tot nu toe rende ik altijd op de liedjes van m’n mp3-speler. Ik begin altijd met hetzelfde nummer, omdat het zes minuten duurt en up-tempo is, maar verder shuffelt ie wat in het rond. En ik kan zien hoe lang de liedjes duren, dus hoe lang ik erover doe.. Geen Evy voor mij dus, op één uitzondering na:
Afgelopen vrijdag lukte het me wel om Evy te downloaden. Een vriend/kennis (hoe noem je zo iemand?) zei dat ik heus wel langer dan vier kilometer kon rennen, als ik maar de ene voet voor de andere zou blijven zetten en niet zou stoppen na vier kilometer. Ik was bang dat hij een stiekem wel gelijk zou hebben, dus ik downloadde les 29 van Evy’s Start to Run en ging voor de vijf. Evy zei dat ik wel een minuutje mocht wandelen als ik het niet haalde, maar dat deed ik lekker niet. Dus hoera hoera :). Ook wel een wijze les voor mezelf: voortaan niet zo miepen dat het niet lukt!
Waarom ik hardloop? Helaas ben ik niet gezegend met de gave om sporten leuk te vinden. Ik ben ook niet echt (lees: echt niet) competitief ingesteld, dus teamsporten vind ik sowieso stom. En ik ben gelukkig wel gezegend met de gave om van eten te houden. Maar soms mist er dan een beetje balans en iets met gezondheid enzo, dus ik vond dat ik toch maar iets sportiefs moest doen. Maar geen teamsport, bluh. En veel geld uitgeven aan iets wat ik stom vind, leek me ook geen goed idee. Dus toen werd het hardlopen. En dat is nu eigenlijk nog steeds de hoofdreden. Natuurlijk vind ik het voldane gevoel na het hardlopen wel fijn, maar eerlijk is eerlijk: alleen daarom zou ik het niet doen.
Ik loop eigenlijk altijd alleen. Toen ik begon deed ik dat samen met een vriendinnetje, maar al snel verhuisde ik naar de andere kant van Nijmegen en was dat niet zo praktisch meer. En floris is een paar keer meegegaan, maar hij moest dan onder z’n tempo rennen (traliela) en werd daar niet heel blij van. Dus ach, dan maar lekker in m’n eentje.
Voor de verandering eens een blogpost zonder foto’s. Ik denk dat je wel snapt waarom.. ;-)
dit is de eerste hardloop post die ik lees zonder de lessen van evy :) (op die ene na) ik zou bijna ook de stoute schoenen aan gaan trekken… bijna! :)
Goed van je dat je toch elke week gaat hardlopen ook al vind je het niet leuk. Zelf kan ik me er echt niet toe zetten. Ik vind het zo vreselijk :D
Ik heb ook zo’n dikke vette haat/liefde verhouding met hardlopen. Ik heb het nu al heel lang niet meer gedaan en stiekem kriebelt het toch wel een beetje. Ik loop ook niet met Evy, maar met haar Engelstalige versie van Running Into Shape, die vind ik persoonlijk fijner :) Alleen het minpuntje van de haat/liefde verhouding is dus dat ik steeds weer opnieuw moet beginnen, en dus ook steeds weer dezelfde nummers/lessen krijg… Misschien ook eens gewoon zo met losse nummertjes proberen :)
Ik ben -net als jou- ook totaal niet competitief ingesteld, dus dat was voor mij ook echt een reden om niet aan teamsporten deel te nemen. Maar ik vind het knap dat jij met je ‘hekel’ aan sporten toch de motivatie kan vinden om te hardlopen. Mijn zus moet me namelijk al met veel moeite wekelijks meeslepen naar de sportsessie, omdat ik anders helemaal niks doe.