Lijstje van vijf: waarom ik vrolijk ben

Vandaag ben ik übervrolijk. En gisteren eigenlijk ook al. Zo vrolijk dat ik een beetje een stuiterie ben en de hele tijd tegen floris zeg hoe lief hij en zijn nieuwe trui zijn. Het enige wat ik een klein beetje stom vind, is dat ik de laatste twee weken heel weinig heb geblogd, omdat ik steeds vol goede moed een concept maakte en vervolgens vastliep. Dus er kwamen heel veel nieuwe concepten, maar daar zagen jullie niks van. Dus ik dacht, dan maak ik maar gewoon een old school lijstje met vrolijke dingen. Want vrolijkheid verspreiden is altijd goed, en bovendien kan daaraan niet zo veel mis gaan :)

Vijf redenen om vrolijk te zijn!

 De zon schijnt als een malle! Ik stapte gisteren een beetje als een sipje uit bed, want Lauriëtte had net gezegd dat het de komende twee weken zou gaan regenen. Maar toen deed ik de gordijnen open en scheen de zon zomaar! Ik herhaal: de zon scheen! Ik dacht dat hij een uitzondering maakte en zich na een half uurtje wel weer verstopt zou hebben, maar nee. Toen ik aan mijn hardlooprondje begon was ‘ie er nog steeds. En toen ik die middag een pokke-eind moest fietsen ook. ’s Avonds ging hij even slapen, maar toen ik vanmorgen heel hoopvol de gordijnen opende, was hij er wéér! Vreugdedansjes en confettislingers alom.

 Ja, ik ging dus hardlopen gisteren. Nu is dat niet zo bijzonder, want dat doe ik elke week. Maar toen ik vol goede moed mijn eerste stappen zette, fluisterde Evy in mijn oor dat we 45 minuten zouden rennen. Knetters, het was maar goed dat ik dat niet wist voordat ik me in mijn hardlooppakkie hees. Maar hé, de zon scheen, dus het moest toch maar. Bovendien was Evy ervan overtuigd dat ik het kon, dus misschien was het gewoon een kwestie van zelfvertrouwen. Dus ik rende naar het bos, ontdekte dat het bos een modderzootje was, viel gelukkig niet in de modder, rende weer richting huis en moest – toen mijn drie kwartier rennen erop zat – nog twintig minuten wandelen om uiteindelijk met bevroren armen thuis te komen. Oeps, inschattingsfoutje. Maar hoera, ik was wel een trotse vrolijkerd toen ik thuis was :)

 Het afgelopen half jaar had ik even geen zangles, maar eigenlijk miste ik het best wel een beetje. Dus gisteren zei ik doei tegen de zanglespauze en ging ik er voor het eerst weer heen! Mmm, zingen is fijn. En mijn zanglesmevrouw is zo leuk, ik word altijd vrolijk van haar :) Wel jammer dat het een half uur fietsen is, maar op de terugweg had ik de wind mee en scheen de zon nog steeds en stuiterde ik bijna van mijn fiets af, zo vrolijk was ik.

These are the days. ☺

Een foto die is geplaatst door nina (@happy_acorn) op Jan 16, 2015 at 7:34 PST

 Vanmorgen ging ik een bananenbrood bakken. En omdat we geen normaal cakeblik hebben, moest het in een unicornbakvorm. Maar dat gaf natuurlijk niet, want wat is er nou beter dan bananenbrood? Precies, unicornbananenbrood!

 

Unicorn bananabread whoohoo! #dreamlikeaunicorn

 

Een foto die is geplaatst door nina (@happy_acorn) op Jan 17, 2015 at 3:14 PST

 Van bananenbrood krijg je dorst, dus ik maakte ook meteen even latte macchiato. Oké, ik ben (nog) geen echte barista, dus de smaak moet nog wat geperfectionaliseerd worden, maar alleen van de looks word ik al blij. Iemand nog tips om ‘m net zo lekker te krijgen als in een koffietentje?

Zaterdagen zijn fijn hè, vind je ook niet? Ik wens je een vrolijk weekend toe!