Lijstje van vijf: wat 2016 me leerde.

Waar 2015 een jaar was vol nieuwe avonturen (vooral op creatief gebied), was 2016 er meer eentje van dingen voortzetten. En groeien, op allerlei vlakken en op allerlei manieren. Afgelopen nacht kwam ik niet zo goed in slaap en bleef ik een beetje mijmeren over het afgelopen jaar. Vinden jullie mijmeren ook zo’n mooi woord? Maar goed, ik mijmerde dus, en daarbij dacht ik aan de dingen die ik het afgelopen jaar leerde. Hoewel dat er veel meer waren dan vijf, heb ik er toch maar even een paar opgeschreven.

Misschien vind je het niet spannend om te lezen, ga dan vooral lekker verder met oliebollen eten. Maar ik heb zo’n vermoeden dat ik het zelf over een paar jaar graag nog eens terug lees, want hé, die jaren vliegen best hard voorbij enzo. Oké, komt ‘ie:

 Zal ik met een van de grootste beginnen? Ik leerde (nog meer) comfortabel met mezelf te zijn. Ik leerde over mijn hooggevoeligheid, hoe ik soms overprikkeld raak, en ook hoe ik die signalen kan herkennen. Hoe ik ze kan voorkomen, en hoe ik ze wat beter ‘op kan vangen’. Misschien moet ik daar nog eens een los verhaaltje over schrijven, want ik geloof dat er heel veel hoogsensitieve mensen op deze aardbol lopen. Dat leerde ik trouwens ook: dat ik daarin niet de enige ben, en dat ik die gevoeligheid dan ook niet hoef te verbergen. Het maakt me wie ik ben en het geeft me soms zelfs een beetje superpowers :-)

 Ik leerde ook meer met mijn lijf te leven, in plaats van alleen met mijn hoofd. En dat die twee niet los van elkaar staan, maar elkaar continu beïnvloeden. En dat zorgde ervoor dat ik gezonder ging leven en beter voor mezelf ging zorgen: ik stopte met het eten van (geraffineerde) suiker. Eerst als experimentje van drie weken, maar dat ging zo goed (tschüss hoofdpijn!) dat ik er ook niet meer mee begon.

Vlak voor de zomer merkte ik hoeveel ik eigenlijk binnen zat en begon ik meer wandelingetjes te maken. Dat bleek een hele fijne manier te zijn om mijn hoofd leeg te maken. In het najaar startte ik ook weer met yoga en hardlopen, zodat mijn herfstdipje niet te veel kans kreeg :-) Juist omdat al die gezonde gewoontes geen doelen op zich waren, kon ik ze heel goed volhouden.

 Als je mijn blog al een poosje leest, weet je misschien dat ik in God geloof. En dat geloof, dat veranderde het afgelopen jaar best wel. Het werd iets minder vastomlijnd en hokjes en vakjes. Soms was ik God even kwijt, leek Hij onzichtbaar. Maar dan besefte ik weer dat Hij juist zo dichtbij is dat ik erover heen keek. In hoe de zon kan schitteren op het water. In een klein kind. In een mooie zin. In hoe de seizoenen veranderen. En daardoor werd God eigenlijk alleen maar groter en grootser.

Vorige week mailde ik een vriendin over deze dingen, en ik probeerde te beschrijven wat mijn geloof met mij doet: Rust omdat de wereld niet van mij afhangt, verwondering omdat alles zo mooi is, troost omdat het leven veel groter is dan wat ik kan zien, en inspiratie die dat alles me geeft.

 In 2016 leerde ik ook allemaal nieuwe zingdingen. Halverwege het jaar begon ik met zangles, en oh, wat een heerlijkheid. Ik leerde om mijn stem op nog meer manieren te gebruiken, en ik leerde opnieuw dat ik van zingen reuzegelukkig word. :-) Ik kan niet wachten wat het nieuwe jaar me op dat gebied gaat brengen. :-)

 Ik weet niet wat ik als vijfde leerde (behalve een stuk of driehonderdzesenveertig minilesjes), dus ik sluit maar gewoon af met mijn motto voor het afgelopen jaar: ‘En dat is oké’. Want dat was het. Soms ‘gewoon’ oké, en soms eigenlijk nog heel veel meer dan oké. :-)

Zo, en nu champagne. Cheers, lieve mensen!