101309857_249919852931541_9166589081443768470_n

Published on 1 juni, 2020 at 1080 × 1080 in Mei was de maand van…

Next →

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

Naam *

E-mail *

Site

Δ

Nina,

dat ben ik. Ik hou van het leven, Floris, kleuren, buiten spelen, mijn werk, hoe het licht soms valt, koffietentjes, diep nadenken, uit het raam staren, mijn webshop, lachen tot ik ervan moet huilen, koffie met opgeschuimde havermelk en woorden.

Ik denk veel, droom veel en voel veel. Meestal ben ik daar blij om, maar soms is het ook wel eens een beetje rommelig, zo'n altijd volle binnenwereld. Af en toe valt er iets uit, dat vindt dan hier een plekje.
Meer over mij en mijn blog.

Je vindt hier

gedichten en gedachten
maandoverzichten
van alles en nog wat

Nieuwe blogposts in je mailbox?

Vul je emailadres in om je in te schrijven op deze blog en een mailtje te ontvangen bij nieuwe berichten.

E-mailadres

Gluur ook eens in mijn webshop!

Zoek je iets?

Happy Acorn op Instagram

Het begon vanochtend al met de instagrampost van L

Het begon vanochtend al met de instagrampost van Liezel Graham. Hoe er een viooltje op de grond viel en ze het in de prullenbak had kunnen gooien. In plaats daarvan besloot ze het in een klein dierbaar vaasje te zetten. 'The beauty is somehow always the antidote', schreef ze. In mijn binnenste werd zachtjes ja geknikt.

Ik stuurde het gedicht van Liezel door naar @konien, want die kent dat volgens mij ook. Nienke berichtte me terug dat ze, na een blik op haar minivaasjes, de tuin in was gegaan om een viooltje te plukken.

Mijn ochtendhumeur maakte meer en meer plaats voor ontroering en ik stak een schaartje en wat vaasjes in mijn tas. Onderweg naar kantoor fiets ik altijd langs een uitbundige berm. Ik nam wat uitbundigheid mee en zette het fijn neer.

'The beauty is somehow always the antidote.'

Ja, ik voel het.

Ik liet ze in mijn stories al even zien: er zijn w

Ik liet ze in mijn stories al even zien: er zijn weer nieuwe postzegels! Ik had zin in croissantjes (wie niet) en vooruit, wat fijne takjes erbij.

Wellicht verstuur ik je webshopbestelling ermee, of als je ze liever zelf gebruikt kun je ze ook gewoon meebestellen. Weer eens wat anders dan Willem-Alexander. 🙃

Te vinden in de webshop. Joe, groetjes en vergeet vandaag niet de zon op je gezicht te voelen. 😘

#ninamaakt

Je dacht toch niet dat je de enige was die af en t

Je dacht toch niet dat je de enige was die af en toe een reminder nodig heeft? 🙂

Vorige week verving ik stilletjes het logo op mijn

Hier nog even mijn ultimate lifehack voor als je o

Hier nog even mijn ultimate lifehack voor als je overprikkeld door een stad banjert: koffietentje zoeken, oordopjes in en tekenen maar.

Het hoeft niet mooi te zijn en inspiratie heb je ook niet nodig, want je kunt je kopje natekenen - en ach, dan die plant/lamp/stoel ook maar.

Mijn geheel-niet-wetenschappelijk-onderbouwde theorie is dat je door je nog maar op één ding te focussen, je drukke omgeving beter weg kunt filteren. Of zoiets. 😌 Bij mij werkt het. 🙂☕✨

Er was eens een mens dat een dagje naar Nijmegen g

Er was eens een mens dat een dagje naar Nijmegen ging, de stad waar ze ooit woonde.

Ze volgde haar voeten, die brachten haar door rustige oude straatjes naar het strandje langs de Waal. Ze moest glimlachen om iemand die al wandelend in zijn boek verzonken was. Ze trok haar schoenen uit en genoot een tijdje van het koude water. Ze at haar lunch op, begroette vriendelijk twee nieuwsgierige eenden en verwonderde zich over een wolk.

Na een tijdje liep ze terug de stad in. Overprikkeld van alle indrukken en van het geluk dat zo hard door haar aderen had gestroomd, belandde ze in een koffietentje. Oordoppen in en tekenen maar - ze kende geen betere manier om tot rust te komen.

Ze had al gauw genoeg van winkels die vol stonden met spullen die ze niet nodig had, behalve dan die ene winkel, waar ze een bijzettafel in haar hart sloot.

Ze deinsde even terug toen ze de overvolle winkelstraat door wilde steken en koos in plaats daarvan de route naar een ander koffietentje. Nog eentje dan, voordat ze weer in de trein naar het noorden stapte.

Ze leefde nog lang en (meestal) gelukkig, en Nijmegen bleef toch altijd een speciaal plekje in haar hart hebben. ✌🏻✨

#ninainnijmegen

Bijna weekend! Tijd voor niks. Behalve dan dat ik

Bijna weekend! Tijd voor niks. Behalve dan dat ik mijn weekend volgepland heb met uitjes, dus nou ja, eigenlijk tijd voor alles. 🙃

Mijn weekendtreinabonnement bevalt me nog steeds meer dan goed, dus morgen ga ik mijn hart ophalen in Nijmegen. Hmmm zin in.

Maar nu eerst nog even mijn administratie van april afwerken. Je weet wel, van die klusjes die je in je agenda zet voor de maandag en dan uiteindelijk op vrijdagmiddag doet. 🥲

Joe, geniet jij ook een beetje van je weekend!

PS En mocht je niks te doen hebben, breng dan gerust wat reuring in de webshop! Het is er nu nog een oase van rust, maar daar mag verandering in komen. 😌🧘🏻‍♀️✨
#ninamaakt

April was de maand van een nieuwe kleur op de muur

April was de maand van een nieuwe kleur op de muur en dan daarop de schaduwen van onze bloeiende magnolia. 💛 Het was een maand van thuiskomen in kerken en kloosters - soms in een viering, soms in een hotel of boekwinkel.

Het was een maand van geworstel met migraine. Ineens weer meer dan anders, meermaals vloerde het me. Ook op andere dagen maakte het me zoekend, voorzichtig, op de rem. Ik wil niet op de rem.

Het was een maand van verhalen en poëzie - veel moois dat tot mijn verbeelding sprak.

En een maand van een agenda die steeds voller werd, precies vol genoeg. Nieuwe opdrachten en voldane dagen op kantoor. Fijn wel.

Morgen is het mei. De wereld wordt langzaam groen. Ik hoop op een maand waarin ik dichtbij mijn hart kan blijven.

#ninamaand

En hoe het dan toch ook ineens als een lichtglimp

En hoe het dan toch ook ineens
als een lichtglimp bij donkere hemel
weer terug kan zijn:

Het vertrouwen, de moed, plezier.

De hele dag al kwijt
ik wanhopig op zoek
elk laatje in mijn achterhoofd uitkammend
het spoor terugvolgend naar waar ik het voor het laatst voelde
de broodkruimels die ik eerder achterliet, verdwalend
met grote moeite de ene voor de andere
op de tast -

Het volgende moment
wordt me een liedje voorgeshuffeld
dat argeloos de last van mijn schouders laat vallen
zonder uitleg mijn hart teruggeeft

Ik snap er niks van
blijkbaar hoeft dat niet
ik dans weer.

✨

Archieven

Archieven

Lees meer over

Assen blij blog cadeau cappuccino diy eerlijk fair trade fashion feest Frits gedachten gedicht geloof groen Groningen herfst hoogsensitief ideeën illustratie inspiratie kerst kleding knutselen koffie koffietentjestest lente leven lijstje maand maandoverzicht Nijmegen ninamaakt onzekerheid persoonlijk product reizen schoonheid seizoenslijstje tips toekomst vakantie winter winterdip zomer

Happy Acorn op Pinterest

Visit nina || happy acorn's profile on Pinterest.

En dan nog even dit..

© ninamaakt. Alle tekst, foto’s en illustraties op deze website zijn door mij (of Floris) gemaakt, tenzij anders aangegeven. Ze zijn alleen te gebruiken met toestemming.

Privacyverklaring

© by Happy Acorn, 2023

Top

Translate »