Doei november, tot volgend jaar! Het was een beetje een gekke maand, met eerst een agenda vol met dingen en daarna een hoofd vol met dingen. Zo gaat dat soms. Er was gelukkig veel goeds en moois, kom, ik neem je nog even mee.
November was de maand van…
o Het afronden van projecten in opdracht
Sinds de dag dat ik terugkwam van zomervakantie tot halverwege november heb ik héél veel werk in opdracht gedaan. De meeste uren daarvan vulde ik met boekillustraties, maar daarnaast maakte ik ook veel kaartontwerpen op maat (8!) en een logo. En eerlijk is eerlijk, ik was aan het aftellen tot ik al die dingen klaar zou hebben. Niet omdat het stom was, maar vijf dagen in de week werken is niet helemaal mijn specialiteit. Gelukkig kwam dat moment de afgelopen maand. Nee, niet alles is nu af, maar het meeste gelukkig wel. Zelfs de boekillustraties zijn nu zo goed als klaar! De komende maand zal het boek gedrukt worden, joepie!
o Rustig wat tijd thuis doorbrengen
En omdat ik in november geen nieuwe opdrachten had aangenomen, werd het op een gegeven moment vanzelf weer wat rustiger. Om het te vieren bleef ik bijna een hele week thuis, deed ik de dingen kalm aan, sliep ik uit, werkte ik op mijn gemakje aan de keukentafel, maakte ik extra veel wandelingen en rolden er ineens weer wat gedichten en fijnedingenlijstjes uit mijn pen. Dat was fijn, en ook wel nodig. Even een beetje afstand. Ik had bovendien net de podcast-episodes ‘Menuha‘ en ‘What happens every 6 months‘ van Rob Bell geluisterd, en die gingen daar precies over: rust, afstand, opladen, ritme, genieten van alles wat er is, in plaats van focussen op alles wat nog moet.
o Kwetsbare gesprekken
Ja, ik schreef eerder al iets over. Ik had een bijzonder fijn en goed gesprek, waar ik inhoudelijk niet zoveel over te zeggen heb (niet hier in ieder geval :-)), maar het was mooi en kwetsbaar en maakte indruk op me. En ook later die maand, toen ik met een nieuw clubje mensen was, was het zo kwetsbaar en krachtig. Op een of andere manier gebeurt er iets bijzonders wanneer een gesprek de diepte in gaat en mensen het besluit nemen om op hun allereerlijkst te zijn.
o De webshop in wintersfeer
Nog een reden waarom ik blij was dat ik opdrachten had afgerond: ik kon me weer focussen op de webshop. Want november en december zijn kaartjesmaanden! Ik verstuur net zo lief kaarten in maart hoor, maar blijkbaar denkt niet iedereen daar zo over :-) Dus ik introduceerde de winteractie (10 winterkaarten voor €12,50) en liet een nieuwe superwinterse kaart afdrukken. Ik maakte het ontwerp vorig jaar al, nadat ik een blij filmpje had gezien van een haan op een slee. Maar toen was de winter voor mijn gevoel al bijna afgelopen, dus wachtte ik liever nog even met het afdrukken ervan. Dus hoera voor de winterhaan, die dit jaar de webshop een beetje vrolijker en winterser maakt!
o Nieuwe liedjes ontdekken
Ha, ja. Ik houd van nieuwe bands en albums en liedjes ontdekken en het blije gevoel dat dat met zich meebrengt. En er waren er veel deze maand! Zal ik ze gewoon opnoemen? Het liedje ‘Secret for the mad‘ van Dodie, het album ‘Listen to the river‘ van The Collection, het nieuwe album van The Brilliance en als kers op de taart alle vijf liedjes van Dansu. Dansu ja, en raad eens? Het is hele fijne muziek om op te dansen :-) Het is van dezelfde muzikanten als Mensenkinderen (en daar ben ik ook een beetje fan van), maar in plaats van rustige luisterliedjes waarbij je heel stil wilt zitten om alles goed in je op te nemen, zijn dit blije wilde liedjes waarbij je juist niet stil kunt zitten :-)
o Een beetje teveel nadenken en het daarna weer los laten
Ik ben echt goed in nadenken. En meestal vind ik het nog leuk ook. Maar soms wordt het een beetje teveel van het goede, en dan slaat het om in piekeren. Dan zit er ergens een stemmetje in mijn hoofd die zegt dat als ik maar lang genoeg blijf nadenken, dat ik dan vanzelf alles een keer ga begrijpen, en dat mijn leven dan volmaakt is. Ja, als ik het zo opschrijf vind ik het ook een beetje dom klinken, maar toch voelt het dan zo. En de afgelopen maand trapte ik er weer in. Al die mooie diepe gesprekken moesten in mijn hoofd uitvoerig verwerkt en nabesproken en geanalyseerd worden, en ach, toen ik toch bezig was kon ik de rest van het leven ook wel even onder de loep nemen. Elk liedje dat ik luisterde, elke podcast, elk artikel, elke beslissing die ik maakte, elk gesprek dat ik voerde, en ga zo maar door.
Vorige week werd ik me daar eindelijk bewust van, dus ik maakte een lijstje met dingen die me zouden kunnen helpen om een beetje ‘uit mijn hoofd’ te komen. Ik pakte yoga weer op (hoi spierpijn), ik danste heel vaak door de woonkamer (op die liedjes van Dansu dus :-)) en ik bakte koekjes. Ik wandelde rond in Utrecht en ik speelde ukelele en probeerde de dingen wat meer over me heen te laten komen in plaats van ze meteen in kastjes en laatjes te stoppen in mijn hoofd. En nu is het beter. Een vriendin zei vrijdag zelfs tegen me dat ze me zo opvallend relaxed en flexibel vond, dus yes, blijkbaar heeft het effect :-)
Oef, wat een lang verhaal weer! Maar no worries, dit was het ;-) Ja, november was goed. En nu is het december en ik hoop dat het (voor de verandering eens) een lekker trage december wordt, maar wel gevuld met Licht. Lichthartig, dat is geen woord hè? Maar als het dat wel was, hoop ik dat dat precies de komende maand zou beschrijven. Zullen we dat gewoon proberen?
Zo spannend van het boek Nina! Ik ben er super benieuwd naar en kan me voorstellen dat het voor jou nog x1000 is. Ik ga snel naar je nieuwe kaart kijken, die ga ik vast weer aan mijn Nina kaartencollectie toevoegen. Loslaten is soms zo moeilijk, ik probeer te accepteren dat het de ene keer moeilijker is dan de andere keer en dat dat ook goed is. X