Oktober, wat was je veel! Deze maand ging van avonturen heel ver buiten mijn comfortzone tot dagen met veel regelmaat en structuur, en dan was er ook nog van alles daar tussenin. Genoeg te vertellen dus :-)
Oktober was de maand van…
o Zomer en winter en herfstblaadjes
Ja, laten we maar beginnen met het weer. Ik genoot van de vijfentwintig graden in mijn korte broek en ik genoot van de vijf graden in mijn nieuwe winterjas. Maar vooral genoot ik van alle herfstigheid: bladeren die als confetti naar beneden dwarrelden, gele bomen, rode miniblaadjes, beukenootjes en eikels bezaaid over de grond, dat soort dingen. En dan nog die mooie zonsop- en ondergangen! We hadden er maar geluk mee :-)
Al die fijne warme kleuren wisten ook hun weg te vinden naar mijn schetsboek, en bovendien mocht ik een heel herfstig geboortekaartje maken. We aten heel vaak pompoensoep en pompoenprutje en ik maakte zelfs pumpkin spiced latte (en vond dat laatste niet zo lekker, maar het zag er wel heel mooi uit in mijn nieuwe gele mok).
Oja, en dit hoort eigenlijk niet per se onder dit kopje, maar ik moet het toch nog even vertellen want ik heb er gezellige foto’s van en het was leuk: Ik vierde ook (eindelijk!) mijn verjaardagsfeestje en in plaats van een zakje snoep zoals vroeger, kreeg iedere gast een klein plantje mee naar huis. En ik had elk plantje een naam gegeven en dat was zo leuk! En minstens zo leuk was het om te zien hoe mensen een plantje uitkozen :-)
Oké, tot zover dit feestelijk groene intermezzo, nu weer terug naar een officieel kopje :-)
o Bijzondere en overweldigende dagen in Londen
Als er iets is wat ik van de afgelopen maand zal onthouden, is het wel het weekend dat ik in Londen doorbracht. Ik ging er in mijn eentje heen om een conferentie van The Liturgists (een podcast die ik al lang luister) te bezoeken, en het is moeilijk om er woorden aan te geven. Toen ik dat toch probeerde zag het er zo uit:
Ik reis niet zo vaak in mijn eentje en ik bezoek niet zo vaak conferenties, laat staan in het buitenland, laat staan als ik er niemand ken. De combinatie van dat alles zorgde ervoor dat ik het hele weekend een beetje (oké, heel erg) overprikkeld was, eigenlijk precies zoals ik had verwacht. En dat gaf niet, maar het maakte wel dat ik me extra breekbaar voelde en dat alle indrukken nog intenser binnenkwamen dan normaal. En dat was oké, echt. Er waren gelukkig hele lieve mensen en ook hele interessante mensen, en interessante gesprekken, en interessante lezingen en muziek die mijn hart brak maar tegelijk ook heelde. Het was een weekend waarin mijn wereld een beetje groter werd. Misschien dat ik er hier later nog eens uitgebreider en meer inhoudelijk over zal schrijven, maar voor nu koester ik alle herinneringen aan dat bijzondere weekend nog even in mijn eentje :-)
o Werk werk werk
Londen was aan het begin van oktober, en nadat ik mezelf twee dagen had gegeven om bij te komen, ging ik weer hup aan het werk. En niet zo’n beetje ook. Ik nam per ongeluk nog een paar opdrachten aan die er ‘wel even tussendoor’ konden, zoals een vrolijke feestkaart voor KOKO TOKO :-) Ter compensatie bracht ik bijna alle avonden in mijn pyjama met thee en kaarsjes en een boek door. Maar al die werkdruk maakte me er wel weer van bewust dat ik eigenlijk niet fulltime wil werken. Dus ik sprak met mezelf af dat ik voor 2018 geen opdrachten meer aanneem, zodat ik de laatste twee maanden van het jaar genoeg rust en focus heb om de huidige dingen af te ronden, kerstkaarten te maken (beter laat dan nooit) en van het leven te genieten. Deze week haalde ik alvast vier deadlines en dat betekent dat er steeds meer eindjes in zicht zijn :-)
o Nieuwe kaarten in de webshop
Naast al dat werk in opdracht voegde ik gelukkig ook weer wat kaarten toe aan mijn eigen assortiment. In september maakte ik samen met Rensina van YourDailyTeaCup drie nieuwe kaarten en de afgelopen maand belandden ze in mijn webshop. Ze hebben dan ook allemaal een (klein of groot) beetje met thee te maken :-) Mocht je benieuwd zijn, kijk dan even hier, daar vind je ze alle drie.
o Een hoofd en hart vol veranderende herfstkleuren
Ha, lekker abstract dit kopje, maar zo voelde het gewoon. Ik mijmerde er laatst al een gedichtje erover en dat beschrijft het eigenlijk het beste. Al die avonturen, inzichten en gesprekken (zowel in Londen als thuis) inspireerden me en zorgden voor veranderingen in mijn hoofd en hart. Niet per se dramatisch en abrupt, maar op een vriendelijke manier, heel soepel en geleidelijk. Zoals de bomen waar je elke dag langskomt binnen een paar weken ineens geel en oranje en rood zijn geworden, zonder dat je het echt zag gebeuren.
Zo, dat was oktober! Yes, best een intense maand, maar wel eentje waarin ik me heel vaak realiseerde hoe gelukkig ik ben. En dat maakt me dankbaar, want hoewel je daar heus zelf wel invloed op kunt uitoefenen, is het ook gewoon een cadeautje. En ik weet niet waar ik de skills vandaan haalde, maar ik ging ik oktober heel fijn met de flow mee. Die flow was soms best een beetje wild, met ups en downs en heen en weer, maar ik deinde mee en dat ging prima. Dus dat hoop ik in november gezellig te blijven doen. :-)
Wauw, wat stoer dat je helemaal in je eentje daar naartoe bent gegaan, terwijl je wel wist dat het een overwhelming ervaring zou worden! Fijn dat er ook heel veel bijzondere en goede momenten waren en er veel positieve woorden tussen je gemaakte ‘lijstje’ staan (: Ik durf dus trouwens ook geen pumpkin spice latte te proberen, want het lijkt me stiekem helemaal niet zo lekker, hihi. En wat een super leuk idee om iedereen een klein babyplantje mee te geven – ze zien er ook allemaal zo lief uit, ik zou ze allemaal wel mee naar huis willen nemen dan! <3 Liefs!
Hé Stella, dankjewel voor je reactie! Hihi ik vind sommige pumpkin spice lattes in koffietentjes wel lekker, maar als er te veel pompoen in zit vind ik het geloof ik niet zo’n succes (terwijl ik pompoen in avondeten heeeel lekker vind :-)). En yes, het weekend in Londen was vooral achteraf een supermooie ervaring. Een beetje zoals je ook met sommige boeken of series kunt hebben, dat het lezen of kijken zelf een beetje taai is, maar dat je achteraf ziet hoe prachtig en verrijkend het was (of misschien ben ik de enige die dat soms heeft ;-)).
Ik vind het zo cool dat je naar die conferentie bent geweest! En ik ben er stiekem ook wel benieuwd naar op inhoudelijk vlak, maar ik snap dat dat lastig te delen is en dat je blog misschien ook niet per se de beste plek is daarvoor :-) Mooie maand, volgens mij!
Ah thanks! Ik denk eigenlijk niet dat ik er nog een blogpost aan ga wijden, maar mocht je het interessant vinden, hier deelde een andere Nederlander die op de conferentie was zijn ervaring: http://www.lazarus.nl/2018/10/the-gathering-geloofstwijfel/
Wat een fijne maand en wat goed dat je alleen naar de conferentie bent gegaan. Ik wil ook echt nog een keer alleen ergens heen om het te proberen. Fijn dat er wel genoeg lieve mensen om je heen waren. En alles met pompoen, jammie!
Ahh, ja! Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb :-) Dankjewel!
Wat een overweldigende maand lieve Nina. Mooi en heftig, vol emoties. Het klinkt wel als een maand om goed op terug te kijken en met dingen die nog even moeten landen. Toch mooi hoe je het altijd onder woorden brengt! En wat leuk dat je iedereen een plantje mee hebt gegeven, echt zo leuk bedacht! X
Jep, dat was het! Thanks!
Wouw vind het wel stoer dat je het dan toch doet! Wat een maand en wat een prachtige foto jij in de duinen!