Plantjespraat

Ik had al een hele tijd in m’n hoofd dat ik een blogpostje wilde schrijven over plantjes. Maar toen het vorige week donderdag Urban Jungle Bloggersdag was – de perfecte dag om over plantjes te bloggen -, zaten de woorden een beetje vast. Dus ik speelde wat met losse plantenideetjes, ik tekende plantjes, en liet de blogpost uiteindelijk maar even voor wat het was. En de andere blogconcepten ook, want mijn kritische hoofd vond niks goed genoeg om te plaatsen.

Inmiddels is er een nieuwe week begonnen en heb ik de vensterbank in de keuken opgeruimd, en (wellicht daardoor) is mijn innerlijke jungle ook weer wat opgeruimder. En de zon schijnt zelfs naar binnen, wat wil een mens nog meer? Mijn vingers hebben ineens weer zin om een plantenpraatje te typen, dus hierbij poging zoveel.

Dat opruimen van de vensterbank was erg hard nodig: hij lag helemaal volgestapeld met zooitjes. Boeken, lenzendoosjes, sieraden, foldertjes, kaarten, tekenspullen, een vrolijk haakje dat een mooi plekje in huis verdient, et cetera. En ja, die spullen zijn best handig om binnen handbereik te hebben, maar het is toch wat minder handig op het moment dat je een minimoestuintje in je vensterbank wilt. Dus ik ruimde op en ik ruimde op, en hoewel er nu nog steeds wel een paar zooitjes liggen, is het tenminste geen urban vensterbankzooitjesjungle meer.

De basilicumplant vindt dat ook fijn, hij fluisterde me vanmorgen nog toe hoe blij hij is dat hij niet meer tussen stapels andere dingen verstopt hoeft te staan. En dat komt goed uit, want ik ben vastberaden mijn nieuwe aanwinst in leven te houden. Eerder gingen mijn basilicumplanten altijd dood, maar nu heb ik me zo goed ingelezen, dit keer gaat het lukken (hoop ik). (O en als je een heel gezellig filmpje wilt zien van Frits die basilicum eet, moet je hier kijken :))

En die moestuintjes? Die bleken prachtig te passen in onze pas aangeschafteovenschaal. Dus terwijl floris ons konijn van een schoon hok voorzag, wroette ik met mijn – al bijna groene – vingers in de opgeloste aardetabletten. En nu staat onze minimoestuin prachtig in de volle zon te pronken. Nog even afwachten en wie weet eten we over een paar maanden dan onze zelfgekweekte andijvie, wortel, bieslook, selderij of rucola. (Voor de krop- en veldsla en lente-ui moet ik nog een ander doel verzinnen, want daarvan zijn we niet de grootste fans.)

En dan nog het verhaal van de hangende plantjes. Urban Jungle Blogger had voor deze maand namelijk het thema ‘hanging planters’ verzonnen. Erg leuk, maar niet zo handig als je medebewoner liever geen gaatjes boort in het plafond. Want waar hang je die prachtige hangplantjes dan aan op? Daarom bleef het uiteindelijk bij één vetplantje aan de stang van ons douchegordijn. Want hé, die saaie badkamer kon eigenlijk best wat groene vrolijkheid gebruiken.

Om het thema toch een beetje in ere te houden, heb ik nog maar wat extra hangende plantjes in mijn schetsboek gemaakt.

Dat schetsboek is inmiddels bijna een plantenverzamelboek, want de laatste tijd kunnen mijn handen het niet laten om elke tekening te voorzien van een plantje. Zelfs toen Janne Schra me via Instagram vroeg om een instagramflyertje te tekenen met de data van haar komende shows, moesten daar planten aan te pas komen. Kijk maar hier. (Oké, dat typte ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was, maar eigenlijk deed ik natuurlijk de hele dag vreugdedansjes toen ze dat vroeg :)) En die cactus daar helemaal rechts, die haalde ik stiekem uit de woonkamer van Janne.

O, en nu we het toch over instagram hebben: vorige week moest ik ineens weer denken aan de Pannenkoekenplant (of eigenlijk pilea peperomioides), zo’n kamerplant met hele mooie ronde blaadjes. Ik ben ‘m al vaak op pinterest tegengekomen, en elke keer vergaap ik me weer aan de mooiheid eravn. Maar helaas is hij bijna nergens te koop. Dus ik maakte wat tekeningetjes en plaatste een oproepje op instagram. En toen reageerde Annabel Helena dat ze een stekje voor me had! Dus die stuurt ze deze week op en dan krijgt hij een mooi plekje in ons huis. Heus, ik vind instagram steeds leuker worden :)

Zo, dat was best veel nieuws uit nina’s plantjesland, vind je ook niet? Ik denk dat ik nu wel weer genoeg heb gekletst, dus ik ga het hier bij laten. Ik wens je een fijne dag toe, geniet van het zonnetje (als die bij jou ook schijnt)!