september.

Dag september. Het was een maand vol leven, stroming en kleur.

September bracht me een kleine week in Nijmegen: een paar dagen in een airbnb in mijn oude wijk. Ik ga nooit vier dagen in mijn eentje weg, dus het duurde even voordat ik mijn draai gevonden had. Maar ik kende de weg, genoot van alles wat vertrouwd was, werkte in koffietentjes, zwom in de Waal, en deed veel inspiratie op.

Meteen daarna ging ik door naar drie opleidingsdagen, en dat voelde een beetje hetzelfde: helemaal vertrouwd en toch ook weer helemaal nieuw. Het waren dagen waarop alle facetten van het leven langskwamen en dat was intens en verrukkelijk. Ik heb gelachen, gepraat, gedanst, gehuild, gespeeld. Wat een cadeau weer. Er suddert nog van alles na.

Verder stond mijn maand in het teken van nieuwe kaartontwerpen. Thema’s die in me ronddwarrelden kregen langzaam vorm en kleur. Ik onderschat vaak hoeveel geduld en doorzettingsvermogen dat proces vraagt. Mijmeren, voelen, tekenen, uitproberen. Steeds opnieuw, net zo lang tot het op z’n plek valt en er een vonkje in mij begint te gloeien. Dat moment is het fijnst.

September was ook de maand waarin ik 31 werd. Hallo nieuw levensjaar. Ik besloot om mezelf wat minder en wat meer serieus te nemen. Een beetje zwaarte los te laten en wat vaker hup – doe het maar gewoon. Dat wat jij denkt dat goed is, ga ervoor. Dus dat deed ik.

En het werd herfst. Ik gleed er moeiteloos in, gewoon zomaar vanzelf. Ik werd welkom geheten door alle warme kleuren en genoot zelfs van avondommetjes in het donker. En ik kocht nieuwe schoenen, waarmee ik alles aankan, letterlijk en figuurlijk.

Ja, september was mijn maand. En nu is het ineens oktober. Ik moet nog even wennen aan het idee, maar dat komt wel. Laten we er iets warms van maken. O, en niet te bang zijn voor verandering. Hoort erbij.

Om af te sluiten nog een muziektipje: deze video van Bastille met orkest. Heerlijk om te kijken, te luisteren en op te dansen.

PS En vooruit, nog een laatste tip/mededeling: de expositie van mijn werk in Mahalo blijft nog een poosje langer! Dus mocht je de komende maanden een keer in Groningen zijn, maak dan een ommetje door het Noorderplantsoen en stap even binnen bij Mahalo. De bovenverdieping zit een beetje verstopt, maar als je ‘m eenmaal hebt gevonden, wil je er niet meer weg.