Op de rand van mijn verstandde grenzen van mijn kennendaar waar ik steeds weer strandvoorbij mijn eigen eindenverdwaal in mijn verlangen Daar, precies daarbegint de zeeeindeloos strekt ze zich uitnaar mij en iedereen Ze wil dragen en omgevenblijft vragen me volledigaan haar golven over te gevente drijven en te zwemmenin bodemloos vertrouwen de golven tot […]
Tag Archives: gedichten
Zachte winterdagen.
Mijn hoofd is net zo’n sneeuwbolvers geschudgedwarrelvan alles komt er langsIk kijk ernaar En het is zacht hierEen kaars flakkertIk zomaar in bedIk had geen reden nodigGewoon, winter Twintig december is het alIk ben er nog steedsIk vier de knusheidVal erop terugwaar nodig