Dag januari. Wat had je veel in je. Ik kan me geen januari herinneren die zo snel voorbij vloog. Ik zat er zo diep in dat ik de tijd vergat. Je was een maand van onderweg zijn. Letterlijk: ik kan toch zeker de helft van de provincies afstrepen. Een paar dagen in Zeeland, een feestje […]
Tag Archives: winter
december.
December was de maand van donkerblauwe sterrenhemels en een okergele gloed. Een gloed die ik ook om mijn dagen vond. Soms voelde alles zo rijk en heilig. Mijn weken deinden mee op het ritme van de tekeningen die ik maakte voor het klooster in Huissen. Elke week eentje: mijmeren, stoeien, schetsen, maken, afwerken, nagloeien. En […]
november.
November. Met de winter in het vooruitzicht zette ik zachtheid bovenaan mijn lijstje. En met zachtheid bedoel ik: de woonkamer extra knus, bijna altijd wel ergens een kaarsje aan. Een dekentje in de buurt, of op z’n minst een warme trui. Op de grond zitten. Mezelf zo nu en dan even vrij pleiten van alles. […]
het zachte zoeken.
Een zinnetje dat de laatste maanden met me meereisde, was dit: Ik heb die zwaarte niet nodig om te zijn wie ik ben. En het was waar. Ik mocht lichter, vrijer, zorgelozer. Maar als ik het nu tegen mezelf zou zeggen, is het alsof ik de zwaartekracht ontken. Dit seizoen, de tijd die nu aanbreekt, […]
december.
Ik probeer woorden te vinden voor december. Een zachte maand was het, laag bij de grond. Een beetje blurry ook, als ik eraan terugdenk vloeien de dagen wat in elkaar over. Ik weet niet meer precies wat er wanneer gebeurde. Ik herinner me vooral de ochtenden, die momenten dat ik in mijn dagboek zat te […]
de kortste dag.
21 december 2021 Ik voel me klein. Geborgen in alles wat ik niet weet. Minuscuul onderdeel van het web van mensen en dingen en de wereld. Soms zo fijn en gloedvol verbonden en gedragen, dan weer ingewikkeld, niet te volgen. Overgave. Het gaat mijn verstand te boven. En ik besluit het daar te laten. Al […]
Zachte winterdagen.
Mijn hoofd is net zo’n sneeuwbolvers geschudgedwarrelvan alles komt er langsIk kijk ernaar En het is zacht hierEen kaars flakkertIk zomaar in bedIk had geen reden nodigGewoon, winter Twintig december is het alIk ben er nog steedsIk vier de knusheidVal erop terugwaar nodig