Soms teken ik omdat het mijn werk is, dan schets ik oneindig veel en schaaf ik aan elk detail. En soms teken ik omdat ik heel graag iets moois uit mijn vingers wil toveren, dan schets ik ook, want stel je voor dat het niet mooi genoeg wordt. En soms teken ik omdat ik iets gewoons maar toch bijzonders niet wil vergeten. Dan schets ik zo min mogelijk (het liefst helemaal niet), want dan is mijn eigen gevoel bij de tekening belangrijker dan het eindresultaat. Dan doen misvormde voeten er eigenlijk niet zo toe.
Zoals bij deze picknick van afgelopen zondag. Het leven was heus niet perfect hoor, we waren allebei moe en gaar en sloom. We hadden ook geen fancy picknickmand of fruitspiesjes of van die miniwrapjes. Gewoon wat koffie in een thermoskan en een croissantje van de vorige dag. En samen met het feit dat we op een kleedje in de zon konden liggen met onze ogen dicht. Was dat precies genoeg.
Wat heerlijk zeg zo’n middag!
Fijn hoe je het hebt verwoord :)
Dat klinkt gewoon heel fijn.
????
Oh, dit was een hartjesemoji, oeps
en meer moet dat niet zijn
prachtig