Toink toink toink

Soms ben ik in een stuiterbui. Zoals nu. En gisteravond. En eigenlijk best wel vaak. Dan stuiter ik het liefst de hele woonkamer door, doe ik vreugdedansjes, en zitten er duizend zonnestralen in mijn hoofd. Nee, ik stuiter niet altijd, hoor, zoveel energie heb ik nou ook weer niet. Ik kan ook heus heel rustig zijn. Maar nu even niet, hehe. En omdat ik van lijstjes houd, heb ik maar even wat dingen op een rijtje gezet die mij soms aan het stuiteren maken.

 Vriendinnetjes die gekke lieve filmpjes sturen, zoals deze.

 Sollicitatiebrieven versturen. Oké, niet als het een suffe half mislukte brief is voor een vacature die ik eigenlijk niet zo leuk vind. Maar wel als het een vrolijke brief is voor een heeul cool ontwerpbureau dat ik al een tijdje volg en tof vind, en nu ineens een vacature heeft die best wel bij me past en me vooral heel leuk lijkt.

 Floris. Ehm, ja, dat is best logisch toch? Hij is meestal ook het slachtoffer van mijn stuiterbuien, want hij krijgt dan duizend knuffels en kusjes en dan wil ik met hem door de kamer hupsen en vrolijke liedjes luisteren – terwijl hij een film kijkt of nog slaapt. Ach ja, volgens mij vindt hij het leuker als ik stuiter dan wanneer ik een chagrijnige mopperie ben (want helaas, dat ben ik ook soms).

 De liedjes van Me & Mr. Cassidy. Oh, mijn slechte laptopspeakertjes kunnen zoveel vrolijkheid maar net aan! (:

 Koffie! Op een of andere manier heeft cafeïne nogal een sterke uitwerking op me. Meer dan één kop koffie is dan ook écht niet goed voor me, dan voel ik me naar en stom en word ik soms een beetje trillerig. Misschien omdat ik stiekem per ongeluk een beetje een gevoelig persoon ben ofzo. Maar goed, van één kopje koffie ga ik gewoon lekker stuiteren en (meestal) heel vrolijk zijn, hoezee!

 Gekke vrolijke mails versturen. Het is zó leuk om serieuze nuttige mails in een beetje vrolijkheid te verpakken, zodat mensen het meteen willen lezen, in plaats van dat ze denken ‘oohh saaie mail, die lees ik later wel’. Stiekem is vrolijkheid keihandig!

 Een saaie trein- of autorit hebben en dan uit het raam kijken en konijntjes zien! (En konijnen stuiteren ook heel vaak! Toink toink toink.)

 Lieve leuke vrolijke gezellig reacties op mijn blog. Heus. Zag je heel toevallig die reactie van Wiltine op m’n vorige post? Nou, ik ken Wiltine van de studentenvereniging waar ik op zat, en heb haar al een paar jaar niet gezien of gesproken. Ik las die reactie en stuiterde de hele auto door (voor zover dat lukte)!

 Als ik ineens zomaar iets van God zie. Zo’n klein (of groot) glimpje, omdat iemand iets zegt of ik gewoon iets vet moois zie. Of als ik iets in mijn notitieboekje schrijf en ik daarna iets in de bijbel lees wat daar precies over gaat. Joej, dan wil ik duizend rondjes door de kamer stuiteren (:

 Zingen met een microfoon. I love it. In een koor of solo, oh oh oh, ik word daar zo blij van. Oké, afgelopen vrijdag was een beetje een uitzondering, toen moest ik een liedje zingen op een benefietconcert en was ik ineens duizend zenuwachtig en trilde ik als een puddinkje (inclusief mijn stem, bluh). Maar meestal, oe la laaa, stuiterstuiter!

Oké, tot zover mijn gestuiter. Uit ervaring weet ik dat vrolijkheid besmettelijk is, dus hopelijk voel jij nu ook wat kriebelen in je buik. Pass it on!

PS Ja ja ja, ik weet het, de koffietentjestest komt eraan. Ik heb ‘m heus getest, maar ik heb het per ongeluk een beetje druk (hiermee!) en ik heb nog geen tijd gehad om de foto’s bij te werken en het verhaal te typen enzoot, dus het komt vanzelf.