Waar ik blij van word: kersjes haken

Het is weer zo ver: ik heb een nieuwe hobby. Kersjes haken it is. Denk nu niet dat ik ook al kan haken. Nee, heus, bolletjes wol en handwerktaferelen zijn meestal niet mijn sterkste kant. Maar kersjes vormen blijkbaar een uitzondering. Het enige wat je nodig hebt is het filmpje hieronder. O ja, en twee bolletjes wol en een haaknaald. En een beetje geduld komt meestal ook wel van pas. Oké oké, en vulwol (of iets wat daarvoor door kan gaan).

Stiekem haakte ik drie jaar geleden ook al een keer kersjes. Toen kwam ik het filmpje namelijk tegen op de site van Flow. Maar om een of andere rare reden was ik het vergeten en bedacht ik het me laatst weer. Dus na miljoen jaar terugscrollen op die site vond ik het filmpje weer, hoezee! En nu haak ik er weer op los.

Die kersjes zijn trouwens de perfecte oplossing voor het probleem dat ik me verveel als ik een film kijk. (Ik vind films heus best leuk, maar ze kunnen mijn concentratie gewoon niet zo lang vasthouden. En als het spannend is, ga ik liever wat anders doen. Met als gevolg dat ik eigenlijk nooit zin heb om een film te kijken. Maar ja, met een meneer in huis waarvan film kijken een basislevensbehoefte is, kom ik er niet zomaar onderuit.) Dus nu vraagt floris ‘Zullen we een film kijken?’ en zeg ik ‘jee, kersjes haken! Okee!’. Nou ja, niet bij elke film natuurlijk. En ook niet bij rare series. Maar toch, het feit dat ik gisteren anderhalf uur naar Les Misérables heb gekeken vind ik best bijzonder. En laatst ook al The Kite Runner. Floris vindt mijn nieuwe hobby geloof ik ook wel leuk.