Zachte winterdagen.

Mijn hoofd is net zo’n sneeuwbol
vers geschud
gedwarrel
van alles komt er langs
Ik kijk ernaar

En het is zacht hier
Een kaars flakkert
Ik zomaar in bed
Ik had geen reden nodig
Gewoon, winter

Twintig december is het al
Ik ben er nog steeds
Ik vier de knusheid
Val erop terug
waar nodig

Het voelt als die tunnel
of als een stal
Om mij heen veel donker
en binnenin ook niet zo fel
het flakkert zacht

Maar het flakkert
het brandt, het danst
het deint en wiegt
soms niet meer dan een gloed
met elke ademhaling
licht het op

Ik ben er
hier, nu
we bekijken het per dag

Het is al dagen goed.