Zo’n ochtend
waarop je wakker wordt op een bijzonder matras
onder een stipjesdeken
waarop je even landen moet
op je tenen de badkamer zoekt
en onderweg verrast wordt door het raam
met daarachter de mooiste lucht
zo’n ochtend
waarop je het huis ineens bij daglicht ziet
en in al je enthousiasme
duizend foto’s maakt
waarop je vanzelf zin in koffie krijgt
heel idyllisch een kopje wilt zetten
en op wilt drinken terug in bed
zo’n ochtend
waarop je leven nog steeds je leven is
als het koffieapparaat jou niet snapt
maar je meneer je redt en koffie zet
zo’n ochtend
met koffie in bed en jazzmuziekjes
met een meneer die slaapt en grapjes maakt
onder de stipjesdeken
zo’n ochtend
waarop je alles vergeet van morgen en vandaag
je zorgeloos de woorden uit je handen laat vallen
om dit moment te beschrijven
zo’n ochtend
in een huis dat je niet kent
maar wat je even lenen mag
in je lievelingsstad
zo’n ochtend is het.
Wouw een hele fijne ochtend :D
Mooi Nina!
Jouw gedichtjes zijn altijd zo dromerig mooi!
Ah, dankjewel!
<3
Je klinkt altijd volmaakt gelukkig als je in Nijmegen bent :).
Jaaa, ik ben ook wel eens volmaakt gelukkig in Assen hoor, maar in Nijmegen kan ik meestal extra hard van de fijne dingen genieten (-:
mooooi Nina!
Mooi hoor!
Dat klinkt als een heerlijke ochtend <3
Klinkt als een heeeeeerlijke ochtend.
Zo’n ochtend die niet meer bestaat als je kinderen hebt :-)
Maar dan krijg je een heel ander soort heerlijke ochtenden.
Mooi geschreven.
Haha, dat geloof ik helemaal. Dankjewel!
Ik durf dit soort versjes nooit te maken. Ben altijd bang dat mensen het gek vinden. Maar dat vind ik bij andere nooit! Heel leuk :)
Ah, ik zeg gewoon doen! Ik had daar eigenlijk nog niet zo over nagedacht, want soms voel ik me gewoon eventjes zo gelukkig dat ik dat in woorden wil vangen om het niet te vergeten :-) Dankjewel!