Ik ben te vroeg wakker, maar blijf nog even liggen. Zodra we eindelijk beneden zijn maken we koffie. En kaneelbroodjes. De zon schijnt voorzichtig naar binnen.
Niet veel later verwissel ik mijn pyjama voor mijn hardloopkleren, ik stap naar buiten. Mijn lijf en ik, we zijn een goed team. Soms rennen we een poosje, dan weer even lopen – want we zijn hier om te vieren dat dit allemaal kan: buiten zijn, bewegen, omringd door bomen en vogels en een kanaal en soms een zonnestraal. Het laatste stuk begint het te regenen en het is heerlijk. Ik zing feel the rain on your skin, no one else can feel it for you. Ik zit ineens vol energie.
Als ik thuis ben ben ik blij, dus na het douchen trek ik mijn tuinbroek aan. Ik dans op blote voeten, leg een lp op de platenspeler, geef Floris kusjes en maak koffie met extra veel melkschuim. De zon is terug en schijnt nu op haar allerallerfelst. Terwijl ik slokken koffie neem belanden de woorden in mijn boekje. Het is al middag. Dit was een zondagochtend zoals ik ze het liefste heb.
Mooi. <3 Dat lijkt wel een beetje op mijn lievelingszondagochtenden.
Klinkt als een perfecte zondag!